จากกระทู้ก่อนหน้าที่เคยตั้งไว้ขอคำแนะนำเรื่องน้องหมาเป็นหัด
แล้วจากนั้นคุณป้าพี (peeker88) และพี่ๆท่านอื่นๆก็เข้ามาแนะนำให้พาน้องไปอารีสัตวแพทย์ค่ะ

เราพาน้องไปเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม วันนั้นน้องเริ่มทานได้น้อยลง
ถ่ายเหลว ตาลอยและซึมมาก ขาอ่อนแรง
บ้านเราอยู่พระประแดงค่ะ ไกลจากรามอินทรามาก แต่ตอนนั้นคิดแค่ว่าไกลแค่ไหนก็จะไป
ขอให้น้องหายก็พอ
ผ่านไป 1 สัปดาห์
วันนี้คุณหมอโทรมาให้ไปรับกลับได้แล้วค่ะ วันนี้พ่อเราสะดวกจะขับรถไป ก็เลยไปรับกลับมาเลย
คุณหมออาบยากำจัดเห็บให้น้องก่อน แล้วก็ให้ยามาทาน

ตอนน้องอยู่ที่คลีนิค เห่าเสียงดังมากค่ะ >_<
ไม่เจอกัน 1 สัปดาห์ ตัวโดขึ้น แน่นกรงคุณหมอเลย
ตอนไปถึงน้องอึ๊อยู่ในกรง ผู้ช่วยคุณหมอก็เลยพาไปล้างตัวก่อน พอเห็นเรากับน้องก็เห่าใหญ่ ดีใจรีบวิ่งมาหา
น้องดวงตาสดใสขึ้น ร่าเริง งับมือน้องสาวเราซะเลือดซิบ ฮ่าๆ
แต่เบอร์นี่ผอมลงมาก จมูกเริ่มไม่ค่อยแห้งแล้ว
แผ่นแข็งๆที่ฝ่าเท้าเริ่มลอกออก
อาการปอดบวมโอเคแล้ว
รวมๆก็คือ เคลียร์ 90% เหลืออีก 10% ยังอยู่ในสมอง ต้องค่อยๆบำบัดกันไป
แต่...ขาน้องกระตุกเพิ่มอีกข้างนึงค่ะ เป็นขาหลังกระตุกทั้งสองข้างเลย
ตอนพาไปกระตุกข้างเดียว แต่คุณหมอบอกว่าอาการนี้จะไม่หาย
ต้องทานยาบำรุงประสาทบำบัดไปเรื่อยๆ
แต่ของจะมาหลังปีใหม่ค่ะ ไว้จะโทรคุยกับคุณหมออีกที

วันนี้เมื่อตอนเย็นคุณหมอก็โทรมาถามอาการเจ้าเบอร์นี่ค่ะ
เราก็บอกไปว่า น้องไม่ค่อยทานอาหาร กินนิดๆแล้วก็เดินไปนอน >_<
จะทำอย่างไรดีคะ ดีใจที่น้องยังมีชีวิตรอดกลับมาฉลองคริสมาสต์กับเราได้
แต่ตอนนี้ยังแอบกังวลเรื่องไม่ค่อยทานอะไรเลย
คือก็ยังดูเป็นหมาป่วยๆอยู่อ่ะค่ะ

ยังไงก็ต้องขอขอบพระคุณคุณป้าพี และเพื่อนๆพี่ๆท่านอื่นๆมากนะคะที่แนะนำให้เรารู้จักคุณหมอเกีบรติปรีชา
ถ้าไม่ได้คำแนะนำจากพวกพี่ๆ และความเอาใจใส่ที่ดีจากคุณหมอ
น้องก็อาจจะอยู่ไม่ได้มาจนถึงวันนี้


ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ

ปล. คุณหมอเกียรติปรีชา พอทราบว่าเรารู้จักคุณหมอจากพันธ์ทิพย์
ก็ฝากมาขอบคุณทุกคนในห้องนี้ที่แนะนำให้เราไปหาคุณหมอด้วยค่ะ