หลังจากที่ได้เข็นเสือขึ้นเขาเรดาร์ครั้งแรก เกิดติดใจขึ้นมามันก็ต้องมีครั้งต่อไปเรื่อยๆ  เมื่อวานออกจากบ้านตี 5.45 น.  เอาเสือขึ้นรถไปไม่งั้นถ้าปั่นจากบ้านไป  แรงหมดแน่ๆ 555

สามีขับไปเรื่อยๆ ตอนนั้นมืดอยู่จู่ๆก็เจอนกฮูกตาโต  นั่งอยู่กลางถนนหันหน้ามามองด้วย  เราก็ตกใจ เฮ้ย....นกฮูก    สามีหักรถหลบทันใด  ตกใจสุดๆ  ถามสามีเค้าบอกนึกว่าหมาเพราะมันตัวใหญ่มาก   เราก็ถามว่าตอนหักหลบหักด้วยสติรึหักหลบเพราะความตกใจ   สามีบอก..เพราะสติสิ ไม่งั้นลงข้างทางไปแล้ว  

พอพ้นมาก็คุยกันว่ามันบินมาตั้งแต่ตอนไหน  เพราะรถสิบล้อขับอยู่ข้างหน้าทำไมไม่เห็นหลบ  แล้วนกก็นั่งหัวโด่อยู่นั่น   นกผีป่าวว่ะ......ขนลุกสิคะพี่น้อง   ใจไม่ค่อยดีเลย ยกมือพนมไหว้หลวงพ่อโต   กลับบ้านก็ไปวัดทำบุญ   กลับมานั่งอ่านข้อมูลเกี่ยวกับนกฮูก   น่าสงสารมากกว่าน่ากลัว

ขากลับเจองูเหลือมหรือหลามไม่รู้ตัวเท่าต้นแขนนอนตายอยู่  ถนนเส้นนี้เราเจอหลายครั้งแล้ว  ถ้ามาเจอตอนกำลังเลื้อยๆคงระทึกใจน่าดู  

มาถึงตาคลี 6 โมงยังมืดอยู่เลย  ขอกินน้ำเต้าหู้แปปนึงรอฟ้าแจ้ง   จากนั้นก็ปั่นวอร์มไปถึงตีนเขา   ไปเจอเจ้าถิ่นนิสัยดีไม่เห่าไม่ดุ   อยากให้หมาในโลกนี้เป็นแบบนี้ทุกตัว  555