ตอนที่พระองค์ยังเป็น " สัตว์..ที่จะตรัสรู้ "..
ท่าน..กำลังหาวิธี..หลุดออกจาก " ทุกข์ทั้งหลาย "...


​ท่านก็เลยพิจารณา " หาสาเหตุของความทุกข์ "...
แล้วพบว่า  " ชาติ..การเกิด "...นี่หละจึงทำให้ ...มี
...ชรามรณะ..และ.
ทุกข์...

และ..ก็หาสาเหตุ..ต่อๆ ไปจนถึง..ภพ - อุปาทาน - ตัณหา - เวทนา - ผัสสะ - สฬายตนะ - นามรูป - วิญญาณ - สังขารทั้งหลาย - อวิชชา...

อันนี้หละ...คือ..เริ่มค้นพบ
.ปฏิจจสมุปบาท...
..อันเป็นส่วนที่ 2..ของ " วิชชาที่ 3 "..


เมื่อท่านหลุดพ้นแล้ว..
ความเป็น " สัตว์..ผู้ยึดติด "..ก็หมดไป
ท่าน...ก็คือ  " นิพพานธาตุ - อมตะธาตุ - อสังขตะธาตุ "...


ฟังเลยครับ
👇
👇
👇

ผมแปลพระสูตร..ที่พระศาสดาท่านกล่าวว่า...ตอนที่พระองค์ยังไม่ตรัสรู้..พระองค์มีความคิดว่า...
...อะไรหนอ..เป็นเหตุให้มี
" การแก่..และ..การตาย "..
👇
👇
[๒๕๐]  สาวตฺถิยํ วิหรติ ... ตตฺร โข ภควา
(...ณ.สาวัตถีย์...ลำดับนั้นแล..พระผู้มีพระภาคเจ้า..ได้ทรงกล่าวว่า..)
.
.
ปุพฺเพว เม ภิกฺขเว   สมฺโพธา   อนภิสมฺพุทฺธสฺส  
(..ภิกษุ ท! ..เรา..ก่อนแต่การตรัสสรู้..นี้  ยังไม่เป็นสัมมาสัมพุทธ..

โพธิสตฺตสฺเสว   สโต  เอตทโหสิ
..ยังมีความเป็น...โพธิสัตว์..อยู่นั้น..มีความคิดว่า...)

กิจฺฉํ  วตายํ  โลโก  อาปนฺโน    
(..โลก.ถูกต้อง...ด้วยความลำบากยากเข็น..หนอ..)

ชายติ  จ ชิยฺยติ  จ  มิยฺยติ จ จวติ จ
อุปปชฺชติ   จ  
(..ด้วย...การเกิด,  ด้วย...การแก่ , ด้วย...การตาย, ด้วย...การเคลื่อน, ด้วย..การปรากฏขึ้น..)

อถ   จ   ปนิมสฺส   ทุกฺขสฺส    นิสฺสรณํ   นปฺปชานาติ ชรามรณสฺส    
(...และก็ด้วย...ความไม่รู้....อันนี้..คือ..
..ในการสลัดออกจากทุกข์....ออกจากชรามรณะ.,.)

กุทาสฺสุ     นาม     อิมสฺส     ทุกฺขสฺส     นิสฺสรณํ   ปญฺญายิสฺสติ ชรามรณสฺสาติ ฯ
(..เมื่อไหร่หนอ...จึงจะปรากฏได้ชื่อว่า.." ได้สลัดออก "..จากทุกข์..จากชรามรณะ..อันนี้..)



ตสฺส   มยฺหํ  ภิกฺขเว   เอตทโหสิ  
(...ภิกษุ ท! ครั้นนั้น...เรา..ได้มีความคิดว่า..)

กิมฺหิ   นุ   โข  สติ  ชรามรณํ  โหติ  
( ...เพราะอะไรหนอแล..มีขึ้น  ชรามรณะ..จึงมีขึ้น?..)

กึปจฺจยา ชรามรณนฺติ  ฯ
(..อะไรเป็นปัจจัย..ให้เกิดมีชรามรณะ..ดังนี้..?...)

ตสฺส  มยฺหํ  ภิกฺขเว  โยนิโสมนสิการา  อหุ  ปญฺญาย
(...ภิกษุ ท! ครั้นนั้น...เรา..ได้กระทำไว้ในใจโดยแบบคาย..ด้วยปัญญาของเรานั้น..)

อภิสมโย   ชาติยา    โข    สติ    ชรามรณํ    โหติ  
(..อันความรู้ยิ่ง..ว่า  " เพราะชาติแล..มีขึ้น  ชรามรณะ..จึงมีขึ้น..)

ชาติปจฺจยา ชรามรณนฺติ   ฯ
(..เพราะ..ชาติ(การเกิด)เป็นปัจจัย...ชรามรณะ(ความแก่ความตาย)..จึงมีขึ้น ...)

=== สรุป... ทุกข์ทั้งหลาย..การมีชราและมรณะ..นั้น...
มีชาติ ... การเกิดขึ้นมาของเรา...นั้นนั่นหละ...เป็นสาเหตุ...

หากเรา...ไม่เกิดขึ้นมา..เราก็จะไม่มีทุกข์ทั้งหลาย...ไม่มีการแก่และการตาย...

แต่...ไม่ได้สอนให้ขาดสูญนะ...
แม้น...เราไม่ได้การเกิด..ก็ไม่ได้หมายความว่า..เราสูญนะ..เราไม่ไปได้การมีแต่หากหละ ====

ปุถุชน..บางพวก..ก็ว่า..

เพราะ...ความมีชีวิต..นี้หละ..จึงทำให้พวกเขามีทุกข์...
ถ้า..ไม่มีชีวิตนี้เสียแล้ว...ความทุกข์ก็จะหมดไป...

ดังนั้น....
" การฆ่าตัวตาย..จึงเป็นการ..จบทุกข์..เป็นการดับทุกข์ "
  👆
  👆
    อันนี้...เขาคิดว่า...ชีวิตนี้..มันมีแค่ชาติเดียว..

พระศาสดาท่านบรรลุวิชชาที่ 1 และ 2 มาก่อนที่จะมาหา... สาเหตุของ..ทุกข์อันนี้...

ท่านจึงทราบว่า... มันตายแล้ว " ไม่สูญ "....
....ฆ่าแล้ว..ก็เกิดอีก..อย่างไม่สิ้นสุด...

วิชชาที่ 3...ท่านรู้ว่า " การเกิด(ชาติ) "....นี่หละ...
..ทำให้มีความทุกข์... แต่ไม่ด้วยการ " ฆ่าตัวตาย "...
เพราะรู้มาจากวิชชาที่ 1 ว่า...มันไม่จบ...

ท่านจึงกำลังหาทาง " จบ..อย่างถูกวิธี "...