ถ้าวันไหนเห็นแม่เตรียมอุปกรณ์แปลก ๆ แตกต่างจากอาหารที่ทำเป็นประจำละก้อ เตรียมตัวเตรียมใจสำหรับเมนูแปลก ที่แม่อ่านมาจากนิตยสารแม่บ้าน หนังสือโปรดประจำตัวแม่ ที่แม่ชอบหาอะไรมาทำให้พวกลูก ๆ กินในยามว่าง กินได้หรือไม่ได้นั่นเป็นอีกเรื่องที่ต้องเสี่ยงดวงกัน

           ขนมที่ฉันนึกถึงในวันนี้ คือลูกชุบ ก่อนที่จะทำแม่บอกว่า ขนมนี้น่าจะทำง่ายส่วนผสมไม่มาก เพียงแค่แช่ถั่วเขียวเลาะเปลือก ทิ้งไว้ข้ามคืน จากนั้นนำมาล้างให้สะอาด นึ่งจนสุก แล้วนำไปปั่นกับน้ำตาลเกลือและหัวกะทิจนเนียนเป็นเนื้อเดียวกัน

           นำส่วนผสมทั้งหมดไปกวนในกระทะจนสามารถปั้นเป็นก้อนได้ 

นำมาปั้นเป็นรูปร่างตามใจปรารถนา ขั้นตอนนี้สนุกทีเดียว เหมือนเล่นปั้นดินน้ำมัน ปั้นเสร็จแม่จะเสียบไม้ไว้ แล้วนำสีผสมอาหารมาทาให้สวยงาม ทิ้งให้สีแห้งสักพัก แล้วนำไปจุ่มในวุ้น ที่แม่ใช้วุ้นผงละลายน้ำเตรียมรอเอาไว้ก่อนแล้ว จุ่มเสร็จตั้งทิ้งไว้ให้วุ้นเย็นลงและเซ็ตตัว เพียงเท่านี้ก็เสร็จขั้นตอน การทำลูกชุบ 

          

          ฟังดูก็ง่ายดี แต่… ปรากฏว่า เจ้าลุกชุบสีสวยที่ถูกเสียบไม้เรียงรายไว้เป็นแถว จะต้องถูกทิ้งลงถังขยะอย่างน่าเสียดาย ทำไมน่ะหรือ …. เจ้าลูกชุบพวกนั้น มันขมมาก ๆๆๆๆ น่าจะเป็นเพราะใช้สีผสมอาหารมากเกินไป ขั้นตอนในหนังสือก็ไม่ได้ระบุว่าต้องเจือจางสีด้วยน้ำ แม่จึงใช้สีจากในขวดทาลงบนลูกชุบเลย สีสวยดี แต่รสชาติยังใช้ไม่ได้ เป็นอันว่าในวันนั้นพวกเราอดกินขนมลูกชุบฝีมือแม่ ได้แต่ช่วยกันเก็บล้างทำความสะอาดห้องครัวที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์มากมายที่ใช้ทำขนม พร้อมกับเสียงหัวเราะกับข้อผิดพลาดอีกครั้งของแม่ ถึงไม่ได้กินขนมแต่พวกเราก็สนุกและมีความสุขอยู่ดี

ในรูป ฉันคิดจินตนาการไปเองว่าลูกชุบ โทนสีพาสเทล ละมุนละไมคงจะดูน่ากินดี