สวัสดีค่ะคนที่อ่านอยู่ หนูเป็นคนนึงที่มีปมอยู่บ้าง ตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นหนูอยู่อนุบาล3 พ่อกับแม่หนูทะเลาะกันไม่เว้นแต่ละวัน หนูสงสารแม่มากๆ
หนูได้แต่คิดว่าถ้าพ่อหนูจะฆ่าแม่หนูจะเอาตัวไปบัง
เพราะหนูรักแม่มากๆ ตอนหนูยังไม่เกิดปู่ย่าหนูรวยพอใช้ได้ พี่หนูได้เรียนโรงเรียนดีๆกัน พอหนูเกิดมาพ่อแม่ก็ต้องทำงานหนักเพื่อส่งหนูเรียน แต่ก็ต้องขอให้คนอื่นบริจากเสื้อให้ เข้าไปโรงเรียนดีๆจนจบอนุบาล3 พี่หนูอีกคนนึงที่ห่างกันสามปีก็จบป.3
เลยต้องไปเรียนโรงเรียนฟรี พ่อแม่หนูไปทำงานอีกจังหวัดนึงใกล้ๆส่วนหนูอยู่กับตายายตั้งแต่เล็ก
พอหนูโตขึ้นมาป.4หนูก็ย้ายโรงเรียน เพราะมีปัญหากับเพื่อนตั้งแต่ป.1-3 ด้วยความที่หนูยอมคนหนูเลยโดนแกล้งประจำ แล้วหนูก็ย้ายมาอีกโรงเรียนนึงซึ่งมันก็ไม่ดีเหมือนเดิมค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะหนูเข้ากับคนยากหรือป่าว พี่หนูที่ห่างกัน3ปีก็เข้าโรงเรียนดังในจังหวัด หนูอิจฉาสุดๆเลยหนูก็ต้องทนอยู่กับสังคมโรงเรียนเล็กๆแล้วก็แย่มากด้วย จนจบป.6หนูตั้งใจมากๆที่จะไปสอบเข้า แต่สุดท้ายหนูก็ได้สำรองหนูว่าหนูทำเต็มที่มากๆแล้ว เพราะหนูอยู่นอกเขตหนูเลยต้องจำใจอยู่โรงเรียนเดิมที่แย่มากๆ แล้วลูกยายผู้ชายที่เป็นน้องชายของแม่หนู หนูเกลียดมันมากๆหนูแทบจะอยากให้มันตายไป มันทั้งไม่ทำงาน เสพยา ตำรวจมาบ้านถึง2ครั้ง มีวันนึงพี่ชายหนูเค้าร้องเพลงไลฟ์สดค่ะแต่มันดึกแล้ว มันตะโกนมาดังๆว่าให้เบาๆไม่เกรงใจชาวบ้านเค้าหรอพวก ซึ่งตอนนั้นหนูอยู่บนบ้านแล้วหนูนอนอยู่กับแม่หนูค่ะ วันนั้นเค้ากลับมากินข้าวกันที่บ้านนานๆทีกลับมาค่ะ พี่หนูก็ร้องต่อแต่ก็ไม่ได้ร้องดังแล้วนะคะ มันก็ตะโกนมาอีกค่ะทำนองว่าพวกยังไม่ฟังกันหรอแล้วก็โยนหินมา พี่หนูเลยโมโหด้วยความที่เมาด้วยนิดหน่อย เค้าเลยจะไปที่ที่มันอยู่แต่มันก็เข้าไปแล้วนะคะ ทุกคนก็ห้าม เกือบไม่อยู่แหนะ ทำให้พี่หนูไม่อยากกลับมาบ้านแล้วเจอคนแบบมันเลย มันออกบ้านขอเงินยายทุกวันเลยค่ะ ยายหนูทำงานมาอย่างหนักก็มีแต่มันไม่ทำอะไรเลยก็ทำเหมือนยายเป็นตู้ATM มันก็เคยขึ้นมาบนบ้านมาขโมยตังหนูไปหลายรอบเลย เคยขู่ฆ่าหนูถ้าหนูไม่ปิดประตูบ้านด้วย ด่าหนูต่างๆนาๆ
แล้วหนูปัจจุบันนี้ขึ้นม.2ค่ะ ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยทุกอย่างต้องผ่านการใช้งานมาแล้วพอพังหนูก็กลายเป็นคนไม่รักษาของ  โตมาหนูกลายเป็นคนกร้าวร้าว เพราะรอบข้างมีแต่คนพูดให้หนูไม่ดี คนที่บ้านหนูจะพูดทุกครั้งว่าตอนเด็กนิสัยหนูดีกว่านี้
โตมานิสัยแย่ เพราะไม่เคยมีใครทำดีกับหนูแบบจริงใจเลย หนูจะได้รับเมื่อตอนเป็นเด็ก พอโตขึ้นนิดหน่อยหนูไม่เคยได้รับ เวลาแม่หนูกลับมาแม่หนูเลือกที่จะกอดจะหอมพี่ชายหนูที่ห่างกัน3ปีทุกครั้ง จะขำด้วยกันถ่ายรูปด้วยกันนั่งด้วยกัน ทั้งที่แม่ไม่เคยทำกับหนูเลย หนูคนสุดท้ายตลอด หรือไม่ทำเลยด้วยซ้ำ แม่หนูตอนที่ย้ายมาอีกจังหวัด ก็มีเมาหมดสภาพบ้าง พ่อหนูก็เลยพังข้าวพังของ หนูก็ได้แต่นอนตัวแข็งช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมหนูเลยมาอยู่ด้วย หนูรู้สึกแย่มากๆที่ทำไรไม่ได้ ทำได้แค่ช่วยแม่เก็บของที่พ่อพัง ตอนอยู่บ้านหนูก็โดนใช้อยู่คนเดียวทุกอย่าง พี่หนูไม่เคยได้ทำอะไร ไม่ว่าจะยกของ ตากผ้าซักผ้าล้างจานหุงข้าว ซื้อของ ต่างๆนาๆ ยายก็ให้แต่หนูเป็นคนทำ แล้วบอกว่าเป็นหน้าที่ของผู้หญิง พอเค้าให้หนูกวาดบ้านถูพื้นหนูแล้วตอนนั้นหนูขี้เกียจมากๆหนูเหนื่อยแล้วหนูก็บอกเดี๋ยวทำ เค้าก็ไม่ฟังเอาที่ถูพื้นมาตีหนู เป็นรอยเต็มไปหมด เป็นแบบนี้ตลอด พอหนีไปอยูก้บแม่ก็เจอแต่เหตุการณ์เดิมๆ ไปอยู่กับพี่ผู้หญิงของหนูก็โดนกดดันด่าสาระพัด ว่าแรดบ้าง มาเหยียดหนูว่าโง่แบบนี้จะทำอะไรกินขายน้ำท่อมน่าบ้านกับผัวแงะ แล้วจะให้หนูจบ3ออกเลย ด่าหนูกันสารพัด จนล่าสุดสงการที่ผ่านมา เค้าพูดถึงคนที่หนูเคยคุยว่ามันอยู่ไหนนะเอามันมาคุยดิ้ ทั้งที่หนูย้ำแล้วว่าเลิกคุย เค้าก็ด่ามันเยอะมากจะให้มันมาให้ได้เหยียดมันเต็มไปหมด แล้วลามมาถึงเพื่อนหนูบอกว่าให้เลิกคบไปมันก็ไม่ใช่เล่นเหมือนกันมันก็แรด ทั้งที่ไม่ใช่เลยแล้วเพื่อนคนนั้นก็เป็นญาติกัน หนูเลยโกรธมากๆ พี่หนูก็อยู่แฟนพี่ก็อยู่ พี่สาวหนูก็ยังพูด ละก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าพูด หนูเลยหนีเข้าห้อง ตากับยายหนูเพราะหนูไม่มีห้องส่วนตัว เค้าก็เรียกให้หนูลง ด้วยความที่เค้าเมาด้วย ก็ด่าหนูว่าหนูเลยเบื่อมากถ้าหนูลงไปก็เอาแต่จี้หนูด่าหนูกันหนูเลยออกไปงานวัดกับเพื่อนที่เป็นญาติกันจนหนูรู้สึกดีแล้วเลยกับบ้านไป ก็มีแต่คนรุมถามหนูว่าไปไหนไปทำไม ด้วยความที่เค้าเมากันหนูไม่อยากคุย เลยเดินขึ้นห้อง หนูเหนื่อยมากไม่มีใครปกป้องหนูสักคนหนูปกป้องตัวเองจากหลายคนหนูก็ทนแทบไม่ไหวเหมือนกัน แม่หนูก็แอบคุยกับใครไม่รู้ในเกม พูดเรื่องโรคจิต คุยกับบ่อยๆกับคนในเกม ลามไปโทรกันในไลน์ แม่หนูไม่บอกใครในเกมเลยว่ามีพ่อหนูหรือยัง เค้าเลือกที่จะโกหกทั้งคนในเกมทั้งพ่อหนู หนูรู้มานานมากแล้วก็ไม่เคยบอกใคร แต่ก็มีข้อดีอยู่คือเวลาแม่หนูเล่นจะขำหนูคุยกับหนูดีๆเพื่อให้คนในเกมคิดว่าแม่คุยกับลูกทุกคนได้ตลอด แต่พอ4ทุ่มนิดๆพ่อกลับมาแม่จะโกหกคนในเกมว่าง่วงนอนบ้าง ไปเซเว่นบ้าง อาบน้ำบ้าง ซึ่งจริงๆไม่ใช่เลย เวลาพ่อโทรมาตอนแม่เล่นเกมนั้นอยู่แม่ก็จะโกหกว่าทำงาน หรือคุยกับพี่ของหนูอยู่
แถมแม่ยังหลอกคนในเกมว่าชื่อเดือนๆหนึ่ง ซึ่งชื่อนั้นมันคือชื่อหนูที่เพื่อนๆแรกกัน  ทุกวันนี้หนูไม่อยากอยู่กับใครสักคนเลยค่ะ หนูเหนื่อยมาก หนูอยากหนีออกไปไกลๆที่ไม่มีพวกเค้าอยู่หนูโดนเปรียบเทียบ โดนด่าต่างๆโดนขู่ฆ่า หนูออกบ้านก็ไม่ได้ พี่ผู้หญิงหนูกำชับทุกคนไม่ให้หนูออก เพราะหนูชอบออกไปเล่นกับเพื่อนเมื่อก่อน เพราะหนูเบื่อที่จะอยู่บ้านแล้วทำเกือบทุกอย่าง จนตอนนี้หนูม.2หนูยังโดนแบบนี้เป็นเรื่องปกติที่หนูต้องโดน เค้าไม่คิดว่าหนูมีความรู้สึกหรอกค่ะ หนูเก็บสีหน้าก็ใช้ได้ ถึงหนูโดนบ่อยแค่ไหนหนูก็ไม่เคยชินสักที กับการโดนทำร้ายร่างกาย ทำร้ายจิตใจหนู หนูซ้ำทั้งกายทั้งใจเลยค่ะ ทุกวันนี้ได้แต่บอกให้ตัวเองสู้ๆ แล้วคนที่อ่านอยู่อาจจะมีงงบ้างนะคะหนูพิมพ์ไม่ค่อยเข้าใจ ขอโทษด้วยนะคะ🙏🙏