ผ่านมาได้ประมาณ 3-4ปีแล้วหลังจากผ่าตัดเนื้องอกที่กระดูกสันหลังส่วนคอ c3-c4
ความพิการของผมนั้นเกี่ยวกับประสาทการรับรู้ คือตั้งแต่หัวไหล่ถึงปลายนิ้วมือซ้าย ชาแต่ยังออกแรงและควบคุมได้อยู่บ้าง อาจจะ70% ของคนปกติหรืออาจจะน้อยกว่านั้น
ถ้าให้อธิบายก็ประมาณ หยิบจับสิ่งของลำบากแต่ยังพอทำได้ โดยเฉพาะสิ่งของชิ้นเล็กที่ต้องใช้ความละเอียดในการหยิบจับ แต่ถ้าเป็นสิ่งของชิ้นใหญ่สามารถออกแรงหยิบจับได้อยู่แต่ต้องใช้สติโฟกัสมากกว่าปกติหน่อยไม่งั้นมีโอกาสหลุดมือ
ยกตัวอย่างเช่น ยกดำเบลด้วยน้ำหนักที่ไม่เกินตัวมากได้อย่างง่ายเพราะโฟกัสตลอดเวลา แต่เวลายกตระกล้าผ้ากองใหญ่ที่ล้นออกมาผมมักจะทำหลุดมืดเพราะผ้าบังมือผมจากสายตาจึงหลุดโฟกัส ส่วนการยกสัมภาระหนักๆขึ้นที่สูงก็พอทำได้ค่อนข้างดี
สำหรับของชิ้นเล็ก ถ้าเป็นแก้วกระดาษอาจจะคุมแรงไม่อยู่จนเผลอบีบจนน้ำหก และการเอานิ้วมือซ้ายล้วงเข้าหูแก้วเป็นอะไรที่ใช้เวลาพอสมควร และไม่สามารถแยกวัสถุในถุงทึบได้ด้วยมือซ้ายเลย การพิมพ์แป้นพิมพ์โดยไม่มองก็เป็นเรื่องยากเช่นกัน
สรุปง่ายๆคือ ตราบใดที่ผมมองเห็นผมก็ทำได้แทบทุกอย่าง
คำถามของผมก็ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
แต่ความจริงผมไม่ได้อยากเป็นสจ๊วตหรอกครับ พ่อผมเขาอยากให้ผมเป็นเพราะอะไร อาจเพราะคิดแค่ว่าผมจบจากเมืองนอกมาและเก่งเรื่องภาษาอังกฤษ แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นได้หรอก แต่อยากได้ข้อมูลมากพอไว้ไปพูดให้เขาหยุดพูดเรื่องนี้สักทีครับ
ที่ผมสนใจคือรับราชการทหาร/ตำรวจ อยากเป็นคนมีสีครับ
วอนผู้เชียวชาญหรือรู้จริงมาตอบทีครับ ขอบคุณครับ
ผมมีความพิการทางกายภาพ อยากถามว่า สามารถรับราชการทหาร/ตำรวจ หรือ สมัครเป็นสจ๊วตสายการบินไหนได้บ้างครับ
ความพิการของผมนั้นเกี่ยวกับประสาทการรับรู้ คือตั้งแต่หัวไหล่ถึงปลายนิ้วมือซ้าย ชาแต่ยังออกแรงและควบคุมได้อยู่บ้าง อาจจะ70% ของคนปกติหรืออาจจะน้อยกว่านั้น
ถ้าให้อธิบายก็ประมาณ หยิบจับสิ่งของลำบากแต่ยังพอทำได้ โดยเฉพาะสิ่งของชิ้นเล็กที่ต้องใช้ความละเอียดในการหยิบจับ แต่ถ้าเป็นสิ่งของชิ้นใหญ่สามารถออกแรงหยิบจับได้อยู่แต่ต้องใช้สติโฟกัสมากกว่าปกติหน่อยไม่งั้นมีโอกาสหลุดมือ
ยกตัวอย่างเช่น ยกดำเบลด้วยน้ำหนักที่ไม่เกินตัวมากได้อย่างง่ายเพราะโฟกัสตลอดเวลา แต่เวลายกตระกล้าผ้ากองใหญ่ที่ล้นออกมาผมมักจะทำหลุดมืดเพราะผ้าบังมือผมจากสายตาจึงหลุดโฟกัส ส่วนการยกสัมภาระหนักๆขึ้นที่สูงก็พอทำได้ค่อนข้างดี
สำหรับของชิ้นเล็ก ถ้าเป็นแก้วกระดาษอาจจะคุมแรงไม่อยู่จนเผลอบีบจนน้ำหก และการเอานิ้วมือซ้ายล้วงเข้าหูแก้วเป็นอะไรที่ใช้เวลาพอสมควร และไม่สามารถแยกวัสถุในถุงทึบได้ด้วยมือซ้ายเลย การพิมพ์แป้นพิมพ์โดยไม่มองก็เป็นเรื่องยากเช่นกัน
สรุปง่ายๆคือ ตราบใดที่ผมมองเห็นผมก็ทำได้แทบทุกอย่าง
คำถามของผมก็ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
แต่ความจริงผมไม่ได้อยากเป็นสจ๊วตหรอกครับ พ่อผมเขาอยากให้ผมเป็นเพราะอะไร อาจเพราะคิดแค่ว่าผมจบจากเมืองนอกมาและเก่งเรื่องภาษาอังกฤษ แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นได้หรอก แต่อยากได้ข้อมูลมากพอไว้ไปพูดให้เขาหยุดพูดเรื่องนี้สักทีครับ
ที่ผมสนใจคือรับราชการทหาร/ตำรวจ อยากเป็นคนมีสีครับ
วอนผู้เชียวชาญหรือรู้จริงมาตอบทีครับ ขอบคุณครับ