"คิมหันต์เยือนเยี่ยมยามเย็น"


ทะเลสาบ สุริยัน
ยามวสันต์ สิ้นสลาย
นภางค์เพลิศ พราวประกาย
ฉาบฉานฉาย ม่านเมฆา

คิมหันต์เยือน เยี่ยมยามเย็น
นกกระเต็น เล่นเวหา
ทะยานมุ่ง สู่ขอบฟ้า
ใข่รู้ว่า มิมีจริง..

พระพายผ่าน ท่องทักษิณ
ปักษาบิน คินก้านกิ่ง
สานรังรัก ได้พักพิง
ซุกอุ่นอิง อ้อมฤทัย

วังวารี มีขึ้นลง
คลื่นทระนง ระเรื่อยไหว
ลมกระทบ ระรอกไกว
ดังกล่อมใกล้ ให้นิทรา

ขวัญเจ้าเอย ยามย่ำเย็น
หากมองเห็น แสงอุษา
ทอดทอผ่าน กาลนภา
เพียงรู้ว่า แสนคำนึง

อยากแปลงเป็น เช่นพระพาย
ชิดชื่นกาย ยามคิดถึง
อยากแปลงเป็น ปีกษาหนึ่ง
บินเคล้าคลึง คลอแก้มนวล

อยากแปลงเป็น เช่นวารี
ชื่นนารี สรงชลสรวล
อาบรดกาย คล้ายเย้ายวน
หอมกลิ่นอวล ด้วยน้ำปรุง

อยากแปลงเป็น สุรีย์ฉาน
นำเจ้าผ่าน ทุกวันพรุ่ง
ทอดทอกว้าง ทางสายรุ้ง
จงก้าวมุ่ง สู่เส้นชัย...





ทะเลสาปใกล้บ้าน
มุมลับสาธารณะที่หลายคนยังไม่รู้
แต่เมื่อมีเวลามุกอันก็แวะมาชมพระอาทิตย์ตกที่นี่เสมอ

เงียบ สงบ ลมพัดจากทิศใต้ ระลอกคลื่นไหวกระทบฝั่งเบาๆ ฟังเสียงนกขับขาน ดูหมู่เมฆค่อยเคลื่อนตัว...ชมการแสดงแสงสีของละครโรงใหญ่ที่เรียกว่าท้องฟ้า....จวบจนแสงสุดท้ายลับตา การแสดงใหม่ของตันทราจึงเรีมต้นขึ้น




ฝั่งตรงข้ามคือ จังหวัดพัทลุง
เมื่อยังเด็ก เพื่อนๆทางฝั่งโน้น ต้องนั่งเรือหางยาวเพื่อข้ามฝั่งมาเรียนหนังสือ ^^ ช่างมุ่งมั่นดีจริง  ทุกวันพฤหัสจะเป็นตลาดชุมชน แม้ค้าทางฝั่งพัทลุง ก็ข้ามฝั่งมาค้าขายเช่นกัน สินค้าท้องถิ่นที่มีมากทางนั้นคือผลไม้ ทุเรียน สัมโอ สะตอ ลูกเหรียง และ "หน่อปรง" คือของโปรดแม่  แม่ชอบแกงกะทิหน่อปรงกับกุ้งสดมาก
และ "พวมรี" คือพืชน้ำต้นอ่อนๆ ทำแกงเลียงอร่อยมาก ...เป็นอะไรที่หากินได้ยาก ณ ปัจจุบัน