🎀 ยามเย็น ⛅ เมื่อแสงตะวันลับขอบฟ้า 🌤️ เปลี่ยนผ่านจากหน้าร้อนเข้าสู่หน้าฝน 🌦️ ทำให้คิดถึงใครบางคนที่อยู่ห่างไกล 🧡 มองหาพื้นที่กว้างๆ ให้ใจโล่งๆ อากาศกำลังดี 🍀 แสงสวย มันก็หายเหนื่อยดีนะ 👍


⛅ แม้ตะวัน จะลับฟ้า แต่ไม่ลาล่วง
🌻 ยังหวนคืน ท้องนภา เมื่อฟ้าสาง
😁 เหมือนชีวิต คนที่ล้ม จนอับปาง
✌ ย่อมฟื้นคืน เมื่อฟ้าสว่าง นำทางไป


🌄 เมื่อถึงยาม อัสดง สนธยา
🚗 รถติด หนักหนา พาใจหาย
🕧 เสียเวลา อันมีค่า ไปมากมาย
🔥 กรุงเทพนี้ ช่างวุ่นวาย เสียจริงๆ


😁 เมื่ออาทิตย์ ลับเหลี่ยม เมฆา ⛅
😲 ความมืดมิด จะมาเยือน ท้องนภา
🤗 แทนที่ด้วย ดวงดาว และจันทรา
😴 ได้เวลา หลับตา นิทรานอน


⛅️ อาทิตย์ ใกล้ลับ ขอบฟ้า
☁ เมฆนภา จึงเริ่ม เปลี่ยนสี
🌃 ลมพัดโชย ใกล้ค่ำ ยามราตรี
🧡 เธอคนดี ยังไม่กลับ เศร้าจับใจ


🙏 สิ้นแสง มิใช่ สิ้นหวัง
🙏 สิ้นวัน มิใช่ สิ้นใจ
🙏 เพราะยังมี วันพรุ่งนี้ ให้เดินไป
🙏 แสงวันใหม่ ยังคงมี ชี้นำทาง


🤓 ยามเย็น ยามท้อ ยามสิ้นแสง
⭐ อย่าหมดแรง อ่อนใจ ให้ไหวหวั่น
❄️ อย่าจมปลัก อยู่กับทุกข์ ให้นานวัน
👍 จงมุ่งหน้า ตามหาฝัน วันต่อไป 


⛅ เธอคือแสงยามเช้า
🌤️ เราคือแสงยามเย็น
🧡 ไม่มีวันมาพบเห็น 
😭 ไม่มีวันได้พบเจอ


🌤️ ยามตะวัน ลาลับ ดับขอบฟ้า
⭐ หยาดน้ำตา ล่วงหล่น ปนสายฝน
💋 กระซิบผ่าน เมฆา ที่มืดมน
🧡 สุดสับสน ซาบซ่าน ผ่านหัวใจ






⛅ แสงตะวัน ยามเย็น เช่นคนทุกข์
🔥 สีหมากสุก ร้อนผ่าว ร้าวใจเหลือ
🌤️ ระเรื่อเรือง เหลืองแดง แจรงเจือ
🧡 ดังสีเนื้อ ใจเชือด หลั่งเลือดริน


🚤 เสียงเรือน้อย ลอยเคลื่อน จากเรือนฝั่ง
⛵ คล้ายเสียงสั่ง หลังสร้อย ผู้คอยท่า
🛥️ เสียงเรือล่อง ท้องน้ำ ลำนาวา
🤔 คล้ายอำลา คนหลัง บนฝั่งคราว


⛅ จวนแล้วหนอ จวนสิ้น อุทัยแสง
❄️ ขอบฟ้าแปลง แดงปน ร่ายมนตร์ผ่าว
🍀 ทอดเงาพลาง วางพ้น บนทางยาว
🌤️ ผืนน้ำพราว ยามเย็น เห็นแดงชัด