Black Mirror ซีซั่น 7 ใน Netflix คือแบบ…กลับมาได้อย่างสมศักดิ์ศรีมากอะ! ตอนแรกแอบคิดว่าหลัง ๆ มันจะเริ่มซ้ำซากมั้ย แต่ไม่เลยจ้าา ซีซั่นนี้คือมีอะไรใหม่ ๆ เยอะ แล้วก็เล่นประเด็นที่สะเทือนใจและใกล้ตัวมากขึ้น ไม่ได้หลอน ๆ แบบตอนเก่า ๆ อย่างเดียวแล้วนะ

ตอนที่ชอบที่สุดเลยคือ “Eulogy” แบบ โอ๊ย น้ำตาซึมอะ! มันพูดเรื่องการสูญเสีย ความทรงจำ แล้วก็ความรู้สึกผิดในใจคนอะ ละคือมันไม่ต้องใช้เทคโนโลยีเวอร์ ๆ เลยนะ แต่เข้าถึงความรู้สึกคนแบบโหดมาก ใครเคยเสียคนที่รักไป น่าจะอินหนัก

อีกตอนที่เจ๋งคือ “Hotel Reverie” ตอนนี้คือดีไซน์สวย เนื้อเรื่องน่ารักแบบมีความโรแมนติกในโลกที่ใช้ AI แบบแปลกใหม่ดีอะ มันมีความอบอุ่นที่ไม่ค่อยเห็นบ่อยใน Black Mirror แต่ก็ยังแฝงความขม ๆ อยู่นะ

ส่วน **ตอนที่ชื่อ “Common People” ก็เจ๋งนะ พูดถึงเรื่องระบบสุขภาพในอเมริกา อันนี้คือดาร์กแบบเจ็บ ๆ อึดอัดดี

แต่ก็มีตอนที่แบบ...เฉย ๆ อย่าง “Plaything” ที่มันเล่าเรื่องเกี่ยวกับเกมกับ AI อะ แนวคิดดีนะ แต่ execution ยังไม่สุดอะ เหมือนมันมีประเด็นแต่ไม่ขยี้ให้พีคพอ

โดยรวมคือ **Black Mirror ซีซั่นนี้ดีจริง ไม่จกตา** เหมือนผู้กำกับเขาเริ่มบาลานซ์ได้แล้วระหว่างความไซไฟหลอน ๆ กับเรื่องราวที่กินใจคนดู คือไม่ใช่แค่โชว์เทคโนโลยีแปลก ๆ แต่เล่าเรื่องมนุษย์ได้เข้าถึงมากขึ้น

ถ้าชอบแนวคิดล้ำ ๆ แต่ยังอยากได้ดราม่าเจ็บ ๆ ซีซั่นนี้คือต้องดูอะ!