คือเราเปมีน้องชายคนนึง ที่ห่างกับเราแค่ปีเดียว เรารู้สึกไร้ตัวตนมากพ่อแม่เราตามใจน้อๆมากๆมีอะไรน้องจะได้ก่อนละเราค่อยได้ต่อจากน้อง ญาติฝั่งพ่อก็ไม่ชอบเด็กผู้หญิง เราจำฝั่งใจมาเที่ครั้งนึงเราไปนอนบ้านญาติฝั่งพ่อกับน้องชาย แต่หลานฝั่งเขาจะขอเรากินขนมแต่มันเผ็ดเราเลยบอกน้องว่ากินไม่ได้มันเผแต่เกมหม่อนเขาเข้าใจเจตนาเราผิดเลยไม่ให้เรากินข้าว ให้เราอด วันต่อมาเขาก็เอาเราไปส่งแต่น้องชายเรายังอยู่กับเขา พอโตขึ้นเวลาที่บ้านไปเที่ยวก็ไม่เคยมีใครชวนเรา เขามักให้เหตุผลว่ายังไงเราก็ไม่ไป ทั้งที่ไม่เคยถาม เราเคยลองระบายกับพ่อแม่แล้วแต่เขาก็บอกว่าเราเอาแต่ใจ เราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยมาก เรารักน้องชายแต่เราไม่ชอบที่คนรอบข้างทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราไม่มีใครคอยอยู่ข้างๆให้คำแนะนำเราเลยอยากได้ความคิดเห็นจากคนอื่นค่ะ