เห็นหลายๆคนที่ผมเคยได้สัมผัสมาบอกว่าไม่อยากจะมีเงินมากกว่าเดิม ไม่อยากจะทำงานอะไรเพิ่มเพื่อให้มีเงินมากกว่านี้ ขออยู่แบบสบายๆแบบนี้ไปดีกว่าทั้งๆที่เงินเดือนที่ใช้อยู่ปัจจุบันก็แบบเดือนชนเดือนไม่มีเก็บ ถ้าเดือนไหนค่าใช้จ่ายเยอะก็จ่ายบัตรเครดิต ขั้นต่ำ ไม่ก็ขอทางบ้านเอา ซึ่งทางบ้านก็ไม่ได้เป็นคนรวยอะไรเลย
.
ผมก็เคยเป็นคนที่ใช้เงินเดือนชนเดือนมาก่อนในช่วงทำงานใหม่ๆ ช่วง 2 ปีแรก จนรู้สึกว่าชีวิตมันไม่ไปไหนเลย เงินได้มาก็จ่ายไปจนหมด อยากทำอะไรให้ชีวิตดีขึ้นก็ยาก จนเริ่มปรับพฤติกรรมมาก็รู้สึกว่าเออ เริ่มมีเงินเก็บมากขึ้น เริ่มมองเห็นลู่ทางที่จะทำให้เติบโตมีเงินมากขึ้น ชีวิตที่ดีขึ้น
.
แต่กลับบ้างคนที่อายุมากกว่าผมด้วยซ้ำ กลับบอกว่าอยากใช้ชีวิตแบบสบายๆ ไม่อยากเหนื่อยแล้ว พอแล้ว ขออยู่แค่นี้แหละ แต่ก็บ่นว่าเงินไม่พอใช้ ชีวิตห่วยแตก โทษทุกอย่างไปหมด แต่ไม่คิดจะแก้ไขอะไรให้มันดีขึ้น แถมยังโดนด่าอีกว่าไปยุ่งอะไรกับชีวิตเขาเยอะแยะ (ซึ่งก็จริงไปยุ่งทำไมเนอะ ชีวิตจะยังไงเราก็ไม่เกี่ยว)
.
อย่างรุ่นน้องที่ทำงานก็ไม่คิดจะเก็บเงิน ไม่คิดจะพัฒนาอะไร เอาแต่เงินเท่าเดิมไม่คาดหวังว่าจะต้องโตไปมากกว่านี้ละ
.
ผมอยากทราบความคิดของคนที่ไม่อยากเติบโตน่ะครับ ว่าทำไมถึงไม่คิดอยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกันบ้างเลยหรอ ไม่อยากจะเติบโตมีเงินมากกว่านี้เอาไปใช้ทำอะไรในสิ่งที่ต้องการ ไม่อยากได้ชีวิตแบบนั้นกันหรอ ? ส่วนตัวผมโคตรอยากจะได้เลยนะชีวิตที่มีเงินมากขึ้นทำอะไรก็ได้ มีอิสระมากขึ้นแบบนั้นน่ะ
.
แต่ก็เข้าใจแหละครับว่ากว่าจะไปถึงจุดนั้นมันก็ไม่ง่าย แต่ถ้าไม่คิดจะทำอะไรเลยอยู่แต่จุดเดิมๆซ้ำไป จนมันเลยเวลาที่จะเปลี่ยน พออยากจะเปลี่ยนแปลงชีวิตอะไรมามันก็อาจจะยากกว่าเดิม หรือ ไม่มีโอกาสอีกแล้วก็ได้