ขอออกตัวก่อนว่าเป็นคนขี้เกรงใจเพราะปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ผลัดวันจนสุดท้ายมันต้องไปแบบจำยอมตลอดเพราะเห็นใจเพื่อนด้วยค่ะ จริงๆวางแผนเก็บเงินตามเป้าเปอร์เซ็นต์ที่วางไว้ กับแบ่งงเงินไว้ใช้จ่ายและจ่ายหนี้ด้วยค่ะ แต่ถ้านับย้อนไปตั้งแต่ทำงานมาก็ไม่ค่อยมีเดือนไหนตามเป้า จะพูดโทษเพื่อนก็ใช่แต่ที่ผิดเพราะไม่ใจแข็งเองก็ด้วย

เงินที่หามาได้มีแค่เงินเดือน ลำพังชั่วโมงทำงานก็เกินครึ่งชีวิตแล้วจะให้หาเสริมคงจะยากมากเลยค่ะ และกินแต่ละมื้อบุฟเฟ่ต์ก็ราคา 300-1000++ ตลอดแทบทุกอาทิตย์เลย หลังๆมาผลัดเพื่อนขอเดือนละครั้ง แต่เพื่อนเราชวนก็จะมีเดือนที่เราไปกินกะพ่อแม่หรือเพื่อนเก่าคนอื่นๆอีก ซึ่งบอกตามตรงว่ามันทุกข์ใจมากเลยค่ะ เวลาไปกับเพื่อนก็ต้องช่วยเขาจ่ายค่าน้ำมันรถอีก 300-500บาท ถึงเขาจะปฏิเสธเราก็อึดอัดถ้าไปนั่งด้วยฟรีๆ หรือให้คิดดึงดูดเงินก็ยิ่งทำไม่ได้เลย ในหัวคือยิ่งจ่ายออกยิ่งเครียดเลยค่ะ แทบจะภาวนาให้เพื่อนมีแฟนแล้วไปกับแฟนเหอะ ไม่อยากยุ่งกับเพื่อนแล้วไม่ว่าจะคนไหน อยากประหยัด อยากเก็บเงินซื้อของที่อยากได้เองอะ แล้วบางทีบางเดือนต้องซื้อของขวัญวันเกิดให้คนที่ทำงานซึ่งก็ไม่ได้ทำดีร่วมกันหรือรักกันนะคะ ตามธรรมเนียมและเราก็ไม่เคยได้ด้วยซ้ำ มันแบบทำไปเพื่ออะไร หนี้เราก็ไม่ใช่น้อยๆอะ ถ้าตัดเรื่องพวกนี้ได้เราเหลือเก็บแบบชิลๆเลย หรือควรจะย้ายงานไปอยู่ที่ไกลๆ กินอยู่แบบตัวใครตัวมัน สร้าตัวตนใหม่รู้จักกันเผินๆก็พอ 😭

สรุปแล้วใครพอมีวิธีไหนเก็บเงินดีๆบ้างคะที่ไม่ต้องทุกข์ใจเวลาไปเที่ยวไปกินอะค่ะ อยากเป็นคนจิตใจเหลือเฟือเหมือนกันแต่รู้สึกโลภมากตอนนี้อาจจะเพราะมีหนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล.เราฟังโค้ชหนุ่มทุกวันก็ยังทำตามอยู่ค่ะ