ตอนเด็ก ๆ แกงส้มมะละกอเป็นเมนูประจำบ้านที่แม่ทำให้กินบ่อยมาก น้ำแกงมีความเปรี้ยวละมุนของมะขามเปียกคลุกเคล้ากับเครื่องแกงสีส้มสดใสกลิ่นเครื่องสมุนไพรที่ตำรวมกัน รสหวานของมะละกอที่เริ่มสุกเล็กน้อย เนื้อสีส้มปนเขียวมีรสหวานตามธรรมชาติโดยไม่ต้องเติมน้ำตาลเพิ่มแต่อย่างใด ยังติดอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอมา      

     มะละกอหั่นฝอยที่ถูกต้มจนนิ่มแต่ยังคงมีเนื้อสัมผัสกรุบเล็กน้อยกับปลาช่อนเนื้อนุ่มที่ซึมซับรสชาติของน้ำแกงได้อย่างดี
     วันไหนแม่ทำแกงส้ม ฉันจะได้ยินเสียงครกกับสากตำกระแทกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ แม่เริ่มโขลกพริกแกงเป็นสัญญาณว่าอาหารมื้ออร่อยกำลังจะมาถึง บางครั้งถ้ามีความขยันก็จะอาสาเข้าไปช่วยโขลก แต่ถ้าวันไหนเล่นเพลินอยู่ ฉันก็จะทำหูทวนลม ไม่รู้ไม่ชี้เสียอย่างนั้นเอง
     ตอนนั้นยังเป็นเด็ก ฉันไม่ได้สนใจอะไรมากนัก นอกจากอยากให้อาหารเสร็จไวไวจะได้กินเร็ว ๆ เด็ก ๆ อย่างฉันมีความหิวพร้อมกินอยู่ตลอดเวลา แต่พอโตขึ้นจึงได้รู้ว่าการโขลกพริกแกงนี่เอง ที่ทำให้รสชาติอาหารอร่อย น้ำแกงเข้มข้นกว่าพวกแกงสำเร็จรูปที่หาซื้อตามร้าน ที่บ้านฉันจะใส่เนื้อปลาซ่อนผสมในพริกแกงด้วย ทำให้น้ำแกงมีเนื้อสัมผัสมากยิ่งขึ้นไปอีก บางครั้ง แค่น้ำแกงส้มราดข้าวสวยร้อน ๆ ก็สามารถกินข้าวหมดจานได้เหมือนกัน
     แม้วันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน รสชาติของแกงส้มมะละกอฝีมือแม่ก็ยังเป็นรสชาติที่อบอุ่นที่สุดในความทรงจำของฉัน