นกเขาไม่ขันนั้นน่าสงสาร

เคยขับขานก้องฟ้าเวลาหวาน

บัดนี้เงียบเหงาหมองครองดวงมาน

ไร้สำราญเงียบเหงาเศร้าเดียวดาย

นกกระจอกบินมาเข้าหาน้ำ

หวังดื่มด่ำให้สดชื่นรื่นสบาย

แต่รีบร้อนเกินไปไม่ทันหมาย

ต้องคืนกายก่อนสุขทุกข์ครองใจ