*หอมไอดินกลิ่นร่ำฉ่ำสายฝน
คราทุกข์ทนหม่นไหม้ได้ฮึกเหิม
สายลมโลมลูบไล้ใจดวงเดิม
เป็นแรงเสริมเติมสร้างล้างจาบัลย์

*สกุณาก้องกู่บนภูใหญ่
นกเขาไพรขันคูดูสุขสันต์
สายน้ำรินรื่นใสไหลรวมกัน
ไผ่เสียดกอกล่อมขวัญหวานภิรมย์

*แว่วพระพายพัดคลอดั่งซอสี
เหมือนดนตรีขานขับรับสุขสม
หมอกสีขาวราวเมฆเสกปั้นชม
ละอองพรมลมล่องผ่องอำไพ

*สายธารฉ่ำชื่นเย็นเป็นระลอก
มัจฉาหยอกเย้ากันกลางธารใส
เจ้ากบน้อยซ่อนตัวบัวบังใบ
ดุจเร้นภัยไกลห่างอยู่กลางบึง

*ดอกผักตบรายเรียงเคียงจอกแหน
ผีเสื้อแลบุปผาบินมาถึง
กลีบม่วงครามงามตาน่าเคล้าคลึง
เสน่ห์ซึ้งตรึงจิตชวนพิศมอง

*ตะวันเลื่อนลับลงตรงเหลื่ยมเขา
เป็นแสงเงาเลือนลางวางสนอง
หริ่งเรไรคล้ายเพรียกเรียกคู่ครอง
คืนหอห้องรวงรังเช่นดังเดิม...

"สุนันยา"