อยู่กับก๋งเป็นนวนิยายของ หยก บูรพา ที่เล่าเรื่องราวชีวิตของเด็กชาย ซึ่งอาศัยอยู่กับ “ก๋ง”
ก๋งเป็นผู้อพยพชาวจีนที่มีวิถีชีวิตเรียบง่ายและยึดมั่นในคุณธรรม แม้จะเคร่งครัดและเข้มงวด แต่ก๋งก็มอบบทเรียนชีวิตอันล้ำค่าให้กับหลานชายซึ่งเติบโตขึ้นภายใต้การสั่งสอนของก๋ง ทั้งด้านความซื่อสัตย์ ขยันหมั่นเพียร และความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ
ก๋งใช้ชีวิตอย่างอดทน มุ่งมั่น และไม่เคยย่อท้อต่อความยากลำบาก นอกจากนั้น เรื่องยังสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างค่านิยมของคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ รวมถึงปัญหาทางสังคมในยุคนั้น
วรรณกรรมที่อบอุ่น สะท้อนคุณค่าทางศีลธรรม และสอนให้ผู้อ่านเห็นถึงความสำคัญของครอบครัวและการดำรงชีวิตอย่างมีคุณธรรม
หนังสือเล่มนี้ เคยอ่านครั้งแรกเมื่อตอนเป็นเด็ก ชอบการบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ ของผู้เขียนที่ทำให้ผู้อ่านจินตนาการภาพตามได้เป็นอย่างดี
ฉันจำได้ไม่รู้ลืม เรื่องการทำอาหาร ก๋งชอบกินต้มจืดหมูบะช่อใส่ใบตำลึงที่เก็บจากริมทาง หรือภาพการละเลียดกินทุเรียนของก๋งเมื่อได้รับมาเป็นของฝาก เพราะเป็นของมีราคาสูง จึงต้องดื่มด่ำกับรสชาติให้มากที่สุด
ภาพบรรยากาศยามก๋งตื่นนอนออกจากมุ้งมานั่งชงชาเงียบ ๆ เป็นเพียงฉากธรรมดา ๆ ฉากหนึ่งแต่ฉันรู้สึกได้ถึงความสวยงามที่แฝงอยู่ในตัวอักษรนั้น อ่านซ้ำกี่ครั้งได้ไม่รู้เบื่อ
หนังสือที่คิดถึง อยู่กับก๋ง
อยู่กับก๋งเป็นนวนิยายของ หยก บูรพา ที่เล่าเรื่องราวชีวิตของเด็กชาย ซึ่งอาศัยอยู่กับ “ก๋ง”
ก๋งเป็นผู้อพยพชาวจีนที่มีวิถีชีวิตเรียบง่ายและยึดมั่นในคุณธรรม แม้จะเคร่งครัดและเข้มงวด แต่ก๋งก็มอบบทเรียนชีวิตอันล้ำค่าให้กับหลานชายซึ่งเติบโตขึ้นภายใต้การสั่งสอนของก๋ง ทั้งด้านความซื่อสัตย์ ขยันหมั่นเพียร และความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ
ก๋งใช้ชีวิตอย่างอดทน มุ่งมั่น และไม่เคยย่อท้อต่อความยากลำบาก นอกจากนั้น เรื่องยังสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างค่านิยมของคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ รวมถึงปัญหาทางสังคมในยุคนั้น
วรรณกรรมที่อบอุ่น สะท้อนคุณค่าทางศีลธรรม และสอนให้ผู้อ่านเห็นถึงความสำคัญของครอบครัวและการดำรงชีวิตอย่างมีคุณธรรม
หนังสือเล่มนี้ เคยอ่านครั้งแรกเมื่อตอนเป็นเด็ก ชอบการบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ ของผู้เขียนที่ทำให้ผู้อ่านจินตนาการภาพตามได้เป็นอย่างดี
ฉันจำได้ไม่รู้ลืม เรื่องการทำอาหาร ก๋งชอบกินต้มจืดหมูบะช่อใส่ใบตำลึงที่เก็บจากริมทาง หรือภาพการละเลียดกินทุเรียนของก๋งเมื่อได้รับมาเป็นของฝาก เพราะเป็นของมีราคาสูง จึงต้องดื่มด่ำกับรสชาติให้มากที่สุด
ภาพบรรยากาศยามก๋งตื่นนอนออกจากมุ้งมานั่งชงชาเงียบ ๆ เป็นเพียงฉากธรรมดา ๆ ฉากหนึ่งแต่ฉันรู้สึกได้ถึงความสวยงามที่แฝงอยู่ในตัวอักษรนั้น อ่านซ้ำกี่ครั้งได้ไม่รู้เบื่อ