ใครเคยรู้สึกว่าต้องเสียสละอยู่คนเดียวบ้างไหมคะ

กระทู้สนทนา
อยู่ดีๆเราก็นึกเรื่องบางอย่างของตัวเองขึ้นมาทั้งที่เมื่อก่อนไม่มีความคิดนี้อยู่ในหัวเลยคือครอบครัวเราค่อนข้างจะอบอุ่นจากที่ผ่านๆมานะคะ เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่อยู่ดีๆวันหนึ่งก็คิดเรื่องแปลกๆขึ้นมา

1. เราเป็นคนเดียวที่แต่งงานและให้เงินสินสอดพ่อแม่เราก็ไม่คิดที่จะขอคืน โดยที่ตั้งแต่แต่งงานกันเรากับสามีอยู่คนละจังหวัดห่างกันมากเพราะพ่อเราขอว่าอย่าลาออก ส่งเรียนจบสูงอยากให้ทำงานดีๆ เราก็ต้องทำตามพ่อของเราเพราะไม่อยากทะเลาะกัน ส่วนสามีตอนนี้อึดอัดใจมากและเริ่มยื่นคำขาดให้เราลาออกเพราะเขาอดทนมาหลายปีแล้ว

2 ทองแต่งงาน ตอนแรกคุยกันว่าจะคืนทองให้เราสุดท้ายก็ไม่ได้คืน

3พ่อกับแม่บอกว่าจะยกที่ตรงนี้ให้เรา เราจึงต้องเสียเงินค่าถมที่ทุกอย่างคนเดียวโดยที่พ่อกับแม่ยังไม่โอนที่ให้เรา

4เรื่องรถพ่อกับแม่บอกว่าจะยกรถคันนี้ให้เราก็ให้มาขับ แต่ก็ไม่ได้โอนรถคันนี้เป็นชื่อเรา

5 เราออกมาทำงานนอกบ้านอยู่คนเดียวโดยที่เราก็อยู่ห่างไกลกันพ่อกับแม่และสามี(ตามที่พ่อต้องการ) และเราก็ไม่เคยขอเงินพ่อแม่เลยไม่ว่าจะมีหรือไม่มี เราหาวิธีอื่น ไปกู้มาบ้าง แต่สุดท้ายก็จ่ายหนี้จนหมดเอง ส่วนน้องทำงานกับที่บ้านและได้ส่วนแบ่งเป็นค่าสวนทุเรียนต่างๆ แต่เราไม่ได้อะไรเลย

6เราเก็บเงินได้ก้อนนึงประมาณ 2-3 แสนแต่มีญาติขอยืมเงินพ่อ พ่อต้องการช่วยญาติคนนั้นเพราะว่าเขาจะติดคุกเลยมายืมเงินเราและเราก็ปฏิเสธไม่ได้เลยต้องให้ไปแล้วก็ปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้เงินคืน

เรากำลังคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะต้องเสียสละ หรือเราโลกสวยไปเอง จริงๆ แล้วกำลังโดนเอาเปรียบอยู่ หรือเราอกตัญญูที่อยู่ดีๆก็มีความคิดแบบนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่