ใดหนอในความป่วยไข้...


บางความเหนื่อยล้า
ซุกซ่อนในห้วงความคิด
แดดเช้าเก่าแก่
ทักทายสายลมโบราณ


ฉันได้แต่คิด
ฉันเฝ้าครุ่นคิด
ใดหนอในความป่วยไข้
สักหยดน้ำตา...


ยิ้มแห้งแห้ง
ชะตากรรมที่เล่นตลก
ขื่นขมลำคอ
ท้อ...แท้...แต่...


ใดใดคือ
ห่วงหา
ฉันได้แต่คิด
ฉันเฝ้าครุ่นคิด
ใดหนอในความป่วยไข้
สักหยดน้ำตา...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่