อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ 3 วัน 2 คืน

เดินทางคนเดียว ออกเดินทาง 14 - 18 มีนาคม 2568, นอนบนเกาะ 3 วัน 2 คืน นี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของที่นี่ ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ

เสร็จสิ้นภาระกิจดูปะการัง ที่หมู่เกาะสุรินทร์ ตอนแรกลังเลว่าจะไปที่ไหนดี แต่พอเจอข้อมูลที่ว่า เป็นหมู่เกาะอันดับต้นๆของการดูปะการังน้ำตื้น ไม่ผิดหวังจริงๆ จอง Package ดำน้ำ + นอนเต็นท์ ผ่านทางบริษัทซาบีน่า ก่อนมาก็กลัวจะเจอฝน เพราะเริ่มมีพายุฤดูร้อน  7 วันก่อนเดินทางต้องคอยเช็คพยากรณ์อากาศนั่งไหว้หน้าคอม ขออย่าให้เจอฝนเลย คำขอเป็นยิ่งกว่าที่หวัง ไม่มีฝน ฟ้าใสมาก อารมณ์ที่เห็นน้ำทะเลก่อนถึงท่าเรือหาดไม้ขาว คือใส ใสมาก ทรายขาว

ที่พักบนเกาะจะมี 2 จุดคือที่อ่าวช่องขาด และหาดไม้งาม ถ้าพักเต็นท์ก็ไปพักที่หาดไม้ขาว มีเต็นท์แอร์ด้วยแต่ให้รีบจองเพราะเต็มเร็ว เราจองเต็นท์ผ่านบริษัทซาบีน่า

หาดไม้งามพอน้ำลดสามารถเดินลงไปเดินดูปะการังได้ แต่อย่าไปจับหรือเหยียบ ตอนที่ไป เจอปลาไหลมอเรย์ เม่นทะเล ปลานีโม่ขี้อาย ปลาสิงโตทะเล ปลาปักเป้า

แนะนำให้เช่าฟินดำน้ำด้วย เพราะจะช่วยเราได้เยอะเลย จะเช่าผ่านบริษัทหรือของอุทยานก็ได้ แต่ของเราไม่เหลือไซส์แล้วต้องเช่าของอุทยานซึ่งสามารถปรับที่รัดเท้าได้ ถ้ากลัวฟินกัดเท้า (เหมือนกับโดนรองเท้ากัด) ให้สวมถุงเท้าด้วย

การเดินทางระหว่างเกาะจะเป็นเรือเล็ก แต่จะใช้เรือใหญ่ไป-กลับฝั่ง นักท่องเที่ยวที่มากันเป็นกลุ่มใหญ่ ก็จะได้เรือส่วนตัวเวลาออกไปดำน้ำเลย การดำน้ำจะมี 2 ช่วง คือเช้า-บ่าย มี 2 จุด จุดละ 40 นาที ใครที่ว่ายน้ำไม่เป็นไม่ต้องห่วงเจ้าหน้าที่เค้าจะพาดำโดยให้เกาะแผ่นยางไป

จะนัดกันตรงท่าเรือ ช่วงเช้าประมาณ 08:50 ช่วงบ่ายประมาณ 13:30 ก็จะมีการเรียกชื่อขึ้นเรือ

แต่ละจุดที่ดำน้ำก็จะมีหลายจุด สามารถจองดำน้ำได้ที่โรงอาหาร ตอนนี้ทางอุทยานให้ทางบริษัทซาบีน่าเป็นคนรับจอง จัดการเรื่องดำน้ำไปเลย

แต่ละจุดก็จะมีความแตกต่างเล็กๆน้อย โดยรวมถือว่าปะการังยังสมบูรณ์ หอยมือเสือตัวใหญ่มาก

ที่นี่จะใช้เงินสดเป็นส่วนใหญ่ แต่ถ้าจะสั่งอาหารจะต้องแลกคูปอง เพราะอยู่ในความดูแลของอุทยาน แต่ถ้าเป็นร้านค้า น้ำปั่น กาแฟ ที่อยู่ตรงกลางระหว่างร้านอาหารใช้เป็นเงินสด คูปองใช้ไม่หมดแลกคืนได้

ไฟฟ้าจะมีให้ใช้ตอน 18:00 - 08:00 สามารถไปใช้ไฟฟ้าได้ที่โรงอาหาร

วันกลับไม่ไปดำน้ำแต่จะไปเที่ยวที่หมู่บ้านชาวมอแกน ทางบริษัทจะจ้างชาวมอแกน ชนพื้นถิ่นที่อาศัยอยู่แถวๆนั้นก่อนจะมาเป็นอุทยานแห่งชาติ ให้ทางเค้ามีรายได้ ไม่ว่าจะทำความสะอาด ขนกระเป๋า ชาวมอแกนจะมีรายได้ต่อเมื่ออุทยานเปิด พออุทยานปิดจะไม่มีนักท่องเที่ยวเลย เด็กๆบางคนพอเห็นว่ามีเรือนักท่องเที่ยวมาเค้าจะวิ่งจากโรงเรียนมาขายของ พอเสร็จก็วิ่งกลับไปโรงเรียนใหม่

ก่อนกลับโชคดีมากๆ ที่ได้เจอพี่เต่า โผล่ขึ้นมาหายใจ เจอ 2 ตัว แถวๆก่อนถึงท่าเรือหาดไม้งาม

ใดๆแล้วประทับใจทริปนี้มากๆ วางแผนประมาณ 6 เดือนเพราะไม่สามารถลางานได้ หากถามว่าจะกลับไปอีกไหม ถ้ามีโอกาสกลับไปอีกแน่นอน