แบบนี้เขาเรียกการบลูลี่ได้ไหมครับ และประสบการณที่ทำให้ผมไม่อยากเจอหน้าเพื่อนเก่าอีกเลย

นี้เป็นเรื่องราว เมื่อ ประถมปลายของผมเองครับ ซึ้งผมยังสงสัยว่า มันคือบุลลี่หรือเปล่า แบบใช้คำนี้อาจแรงไปสำหรับเรื่อราวของผมก็ได้ ซึ้งผมก็ไม่มั่นใจเลยมาถาม คือช่วงนั้นผมมีการบ้านแต่มันต้องทำในห้องคอมโรงเรียน ซึ้งผมก็ไปทำในช่วงเที่ยงแล้วก็พกแซนวิชไป แต่ในห้องคอมเขาไม่ให้เอาอาหารเข้า ผมก็เลยวางไว้ด้านนอกเนื่องจากไม่มีใครมาห้องคอมพักเที่ยงอยู่แล้ว พอผมนั่งทำงานใกล้หมดเวลาพักเที่ยงผมก็จะเอาแซนยวิชมากิน ปรากฏว่าใครไม่รู้มาเหยียบแซนวิชผม แต่ยังไงผมก็ต้องกินทั้งอย่างนั้น ซึ้งงานผมมันเยอะก็เลยต้องทำหลายวัน แล้วทุกวันผมก็จะโดนเอาของกินของผมไปเหยียบทุกครั้ง ผมก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ผมก็รู้สุดท้ายก็คือเพื่อนของผมเอง แล้วคือไม่ได้ทำกันคนเดียวทำกัน4-5คน สุดท้ายก็จบด้วยการไปฟ้องครู แต่การแกล้งก็ไม่จบ ผมก็มีโดนแบบทั่วไป โดนรุมล้อ รุมแกล้ง แล้วก็โดนอื่นสารพัด แล้วก็โดนเอาไดอารี่ไปแอบอ่าน คือไดอารี่ผมก็ไม่ได้เอาออกมาเปิดเผย ผมก็วางไว้ธรรมดา แต่สุดท้ายก็โดนพวกนั้นทำลาย โดนฉีกไม่เป็นชิ้นเลยล่ะครับสุดท้ายก็ต้องทิ้ง  โดนตัดต่อไปทำรูปโป๊ ถึงจะมีเรื่องราวมากกว่านี้ แต่ผมค้อนข้างสะเทือนใจมากตอนเขียน นึกแล้วก็กลัวตัวสั่นเลยครับ มันเจ็บปวดบาดลึกลงในจิตใจมากครับ ความเชื่อใจที่มีให้ ทุกๆอย่างที่เรียกว่าเพื่อนมันหายไปเลยครับ ไว้ว่างๆวันไหนที่ผมทำใจได้ ผมจะเอามาเล่าเพิ่มนะครับ ใครมีเรื่องราวก็มาแบ่งปันกันได้นะครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่