สวัสดีค่ะ เราจะมาขอระบาย คือเราเป็นพี่เลี้ยงเด็กอนุบาลค่ะ เงินเดือนก็6000 เลี้ยบเด็กในโรงเรียนประมาณ15คน ซึ่งเราลางานแล้วเรารู้สึกผิดมากค่ะ แต่เราก็พยายามคิดนะคะว่าเราต้องใช้สิทธิ์ เป็นเด็กอายุ21ค่ะ ทำงานครั้งแรก ปรับตัวได้แล้ว แต่รู้สึกว่าร่างกายยังไม่ชิน ซึ่งในห้องมีเด็กที่เหมือนจะเป็สมาธิสั้นห2คนอยู่ไม่นิ่งแกล้งเพื่อนอารมไม่ดี ชอบทำลายของกรี๊ดเสียงดัง ครั้งแรกที่เราลาเพราะเราเจ็บคอไอเป็นอาทิตเลยค่ะ จนวันนั้นตัดสินใจลาเพราะเจ็บคอพูดแทบไม่ได้ แต่รู้สึกผิดมากค่ะ ที่ครูคนอื่นต้องมาช่วยดูแทน  ในหัวของเราคือคิดมาแวบนึงเรารู้สึกว่าไม่คุ้มกับการไปสอนในวันที่เราป่วย เพราะถ้าเราป่วยหนักกว่าเดิม มันไม่คุ้มกับร่างกายเราที่เสียไปกับเงินที่ได้วันละ200 เราคิดแบบนี้ดูเห็นแก่ตัวไหมคะ  เพราะถ้าเราป่วยหนักไม่มีใครมาช่วยเหลือเราได้ค่ะมีแต่เราที่ดูแลตัวเอง  ซึ่งวันนี้เราได้ลาครัแที่2เนื่องจากกลางวันเด็กกรี๊ดเด็กโมโหร้ายจนเราปวดหัวต้องนอนหลับบนโต๊ะ หลังจากก็เริ่มปวดท้องนิดหน่อย  จนถึงเวลากลับบ้านเราแวะกินราดหน้าแล้วก็รู้สึกแน่นท้องเหมือนจะอ้วก พอกินยาเข้าไปก็อ้วกหมดท้องเลยค่ะ แล้วก็รู้สึกปวดท้องเหมือนมีแก๊สในท้อง จึงลาในวันถัดไป พอเราลาก็มีคนนุ้นคนนี้โทมาตาม ถ้าฝืนมาได้ให้มา เพราะคนที่โทเค้ากลัวว่าคนที่ไม่ชอบเราจะไปพูด ซึ่งเรารู้สึกว่าแล้วเราจะไปแข่งกับเค้าทำไม  เรารู้สึกเหนื่อยกับการที่คนนุ่นคนนี้ช้ให้เป็นงั้นเป็นงี้ ซึ่งถ้าเราป่วยหนักกว่านี้ไม่เห็นมีใครมาเจ็บแทนเราเลย