"คนกินเนื้อสัตว์ บาปกว่าคนฆ่าสัตว์" กล่าวขาน

เพราะผู้กินคือผู้สั่งการให้สังหาร
สนับสนุนการเข่นฆ่าอย่างเนิ่นนาน

ผู้ฆ่าเพียงทำตามหน้าที่ตน
อาจไร้ทางเลือกจำนนต่อสถานการณ์

แต่ผู้กินเลือกได้ทุกเวลาอันประมาณ

เสพสุขบนซากศพสัตว์อนาถใจ

บาปกรรมมิได้วัดเพียงการกระทำ

เจตนาสำคัญกว่าสิ่งใด

ผู้กินรู้เห็นเป็นใจให้สัตว์ตาย

บาปหนักหนากว่าผู้ฆ่ามากมายนักเอย