(ท่อนที่ 1)
ยามลมหนาวพัด...ใจลูกคิดฮอดดดดดดบ้าน
คิดฮอดดดดดแต่...อ้อมกอดดดดดของแม่พ่อผู้เฒ่า
ตั้งแต่จากบ้านมา...ใจลูกบ่เคยลืม
บุญคุณที่เคยซึม...ในหัวใจลูกนี้
(ท่อนที่ 2)
ยามลูกเฮ็ดผิดพลาด...พ่อแม่ยังให้อภัย
บ่เคยซ้ำเติมไผ...มีแต่ให้กำลังใจ
แต่ลูกบ่เคยเห็น...ความดีที่พ่อแม่สร้าง
ปล่อยให้ท่านอ้างว้างงงงงง...อยู่บ้านเฮาคนเดียว
(ท่อนที่ 3)
ยามนี้ลูกเสียใจจจจจจ...ที่เฮ็ดให้ท่านต้องเศร้า
อยากกลับไปซบตัก...บอกฮักกกกกกพ่อแม่เฒ่า
แต่ทางมันแสนไกลลลลลล...ใจลูกมันอ่อนล้า
น้ำตาไหลลงมา...ยามคิดฮอดดดดดดบ้านเฮา
(ท่อนที่ 4)
เสียงแคนเสียงพิณ...ยังก้องในความฝัน
คือเสียงของพ่อแม่...ที่คอยลูกกลับมา
อยากกราบเท้าพ่อแม่...ขอโทษที่ลูกผิด
ขอให้ท่านอโหสิ...ให้ลูกได้เริ่มต้นใหม่
(ท่อนจบ)
บุญคุณพ่อแม่นี้...ลูกสิจำจนตาย
ขอให้ท่านสบายใจ...ลูกสิเป็นคนดี
สิกลับไปดูแล...พ่อแม่ยามแก่เฒ่า
สิซดใช้กรรมเก่า...ที่เคยเฮ็ดผิดมา