เกะจากซับใน MV นะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัย เอาแค่ท่อนที่ไม่ซ้ำ ท่อนไหนยุตรงไหนไปจับเอาเอง แต่ก็เรียงจากแรกถึงสุดท้ายนั่นแหละ คำแปลอยู่ในวงเล็บหลังเนื้อแต่ละท่อนเลย จะพยายามแปลให้มันเข้า ต้องอ่านต่อกันเน้อ เพราะเนื้อเพลงมันมีความเกี่ยวโยงกันไปหมด เวลาแปลเลยจะเวิ่นเหว่อหน่อยนะ
 
(ช่วงน้ำหนึ่งร้องเปิดมีในเนื้อเพลงไปดูตรงนั้นเอา)
 
ยามมีบุญมีงานพี่น้องพากันแตกอยู่ถ่วนถ่วน (เวลามีงานบุญบรรดาพ่อแม่พี่น้องมารวมพล อารมณ์เหมือนคนมันเยอะแล้วมันวุ่นวายเลยเป็น “แตกอยู่ถ่วนถ่วน”)
พากันไปฟ้อนไปฮ่อนไปม่วน (พอมารวมกันแล้วก็ฟ้อนเต้นกันสิรอไร)
พากันมาลุมตุ้มโฮม (ตรงตัว พากันมารวมกัน หรือจะบอกมาคนมารวมกันแล้ว มันให้บรรยากาศแห่งความอบอุ่มหัวใจ)
 
จั๊กจังหวะอีหยังบ่ค่อยคุ้นเคยกับหมู่ข่อยเลย (หืม! มันจังหวะอะไรกัน ไม่ค่อยคุ้นหูกับพวกเราเลย)
สะกิดจังหวะในใจเฮาเสย (แต่มันสะกิดจังหวะในหัวใจเฉยเลย)
จนเหมิ่ดความเหงาเศร้าระทม (จนทิ้งความเหงา ความเศร้าทั้งปวงไปเลย)
 
แดดสิฮ้อนป่านได๋บ่มีผู้ได่สิแล่นเข้าห่ม (จากที่จังหวะมันสะกิดใจ เลยทำให้ไม่ว่าแดดจะร้อนแรงเพียงใด ก็ไม่มีใครจะเข้าไปหลบในร่ม)
แฮ่งระดมหมู่พวกมาม่วนกุ้มทีบ (แต่มันยิ่งทำให้พวกเราสนุกขึ้นไปใหญ่ อารมณ์เหมือนยิ่งแดดร้อนกูยิ่งมัน)
ฟ้อนใส่เสียงเครื่องสายลายม่วนม่วนม่วน (มาฟ้อนมาเต้นกับจังหวะของเครื่องสายที่มันสนุกมาก ๆ)
กวั้กมือชวนกันอยู่ไหว่ไหว่ (กวักมือเรียกกันมาสนุกด้วยกัน อารมณ์เหมือนการชวนคนอื่นมารวมแจมนั่นเอง)
 
เอิ้นอีหยังบ่ฮู้แต่จังหวะถืกใจ (ไอ้จังหวะที่ว่านั่นไม่รู้เรียกว่าอะไร แต่มันโดนใจ)
ซวนกันไปแมะสู (ไปเถอะไปตรงนั้น)
สิยืนอยู่เฮ็ดอีหยัง (อ้าว รอไรล่ะ ก็ไปสิครับ)
 
จังหวะมันห้าว จ้าวม่วนเอาพอโล (จังหวะมันหึกเหิม มันห้าวหาญ มันสนุก จนอารมณ์สนุกมันมาแล้วเนี่ย)
มีฮอดโอ้ละน้อ บ่เข้าใจฮอดความหมาย (ที่เขาร้องว่า โอ้ละน้อ มันคืออะไร ไม่เข้าใจ)
แต่ถูกใจซุมตาเฮา ความหมองเศร้าจนบ่เหลือ (แต่มันถูกใจพวกเราจริง ๆ จนความทุกข์โศกไม่เหลืออีกแล้ว)
แฮ่งเครื่องสายดีดขึ้น เป็นจังหวะโดดดิด่ง (พอจังหวะที่เครื่องสายดีดขึ้นมาเท่านั้นแหละ เต้นให้ยับสิรอไร)
 
โด...
 
จนว่าหลังส่นฟ้อนใส่ลายพิณโดดดิด่ง (เต้นจนหลงทิศทางไปหมดแล้ว ก็เพราะไอ้ เสียงพิณ ตัวเดียวนี่แหละ) (พิณก็คือเครื่องสายนั่นเอง)
 
ยามมีบุญมีงาน ไทบ้านพากันมาตุ้มมาโฮม (เวลามีบุญ ชาวไทบ้านก็จะมารวมกัน)
มาซ่อยเหลือกันทั้งพระทั้งโยมระดมกันมาเอาบุญ (มาช่วยกันจัดงานไม่ว่าจะทั้งพระทั้งญาติโยมก็มาช่วยเหลือกัน)
 
มีแต่ความม่วนซื่นน้ำใจไทบ้านเอื้อเฟื้อเกื้อกูล (ดังนั้นมันเลยมีแต่ความสนุกสนาน เพราะความมีน้ำใจของทุกคน ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันนี่แหละ)
เห็นแต่รอยยิ้มคนมาเอาบุญ (เห็นแต่รอยยิ้มของคนมาร่วมงานบุญ)
ฟ้อนกันจนมุ่นอุ้ยปุ้ย (ตอนมาร่วมงานบุญมันก็จะมีการฟ้อนเต้นกันจนวุ่นวายไปหมด)
 
เสริมนิด ๆ ไอ้งานบุญที่ว่า ทำไมมีเต้นมีฟ้อนมีรำกัน ก็เพราะแถบอีสาน ก่อนจะเอาบุญเข้าวัดเนี่ย มันต้องมีการแห่ขบวนกันก่อน ไอ้จังหวะตอนนั้นแหละ เลยเป็นการเต้นไปกับจังหวะเพลง
ยกตัวอย่างงานบุญที่ว่า พวกงานแห่พระพุทธรูปรอบหมู่บ้าน งานแห่นาค งานผ้าป่า กฐิน งานแต่ง(แห่ขันหมาก) งานบุญบางอย่างตามถิ่น ประมาณนี้