สวัสดีค่ะพี่ๆหนูเกิดมาได้ใช้ชีวิตบนโลกนี้ได้12ปีแล้วค่ะหนูจะมาเล่าเรื่องทั้ง12ปีของหนูกันค่ะอาจจะเสียเวลาหน่อยนะคะเพราะมันค่อนข้างที่จะไร้สาระมากค่ะ ตอนหนูอายุ5ขวบหนูโดนบลูลี่เกี่ยวกับฐานะหนูก็ไม่อะไรมากค่ะเพราะหนูยังเด็กยังไม่รู้เรื่องอายุ6ขวบหนูโดนเปรียบเทียบกับพี่ชายทั้งสองอายุ7ขวบหนูโดนเพื่อนล้อเรื่องฐานะและบังคับหนูต่างๆนาๆแกล้งสารพัดแต่ไม่ถึงขั้นแรงยังไม่รู้เรื่องมากค่ะแต่จำขึ้นใจอายุ8ขวบหนูโดนรังแกเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือหนูโดนล้อชื่อพ่อแม่และโดนครูด่าเปรียบเทียบกับเพื่อนเรื่องฐานะก็ยังโดนค่ะอายุ9ขวบหนูโดนล้อชื่อพ่อแม่หนักกว่าเดิมและฐานะยิ่งโตยิ่งหนักค่ะหนูไม่กล้าบอกใครจึงได้เรียนที่นั่นต่อให้จบประถมค่ะพออายุ10ขวบหนูโดนครูด่าตีมือหนูจนอักเสบเขาก็มาว่าหนูว่าหนูสกปรกไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะว่าหนูทนได้ไงพออายุ11หนูโดนรุ่นพี่เกลียดทั้งห้องเลยค่ะเขาล้อหนูเขาด่าหนูเขาทำทุกอย่างที่ทำให้หนูเสียความรู้สึกหนูท้อมากไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะในวัย11หนูได้กินยา(นอนหลับ)เป็นจำนวนมากจนได้เข้าโรงบาลเลยค่ะอายุ12ในวัยปัจจุบันหนูโดนพี่ชายแท้ๆสายเลือดเดียวกันตบหน้าค่ะก่อนหน้านี้พี่เขาเคยตีหนูด้วยเหตุผลที่หนูไม่เข้าใจมาแล้วนับ4รอบค่ะครั้งแรกเขาตบหัวหนูครั้งที่สองเขาก็ตบหัวหนูค่ะส่วนครั้งที่สามเขาตีหนูครั้งที่สี่ครั้งล่าสุดเขาตบหน้าหนูค่ะเขาไม่เคยเข้าใจอะไรหนูเลยส่วนยายหนูเขาเคยพูดว่าเอาเชือกมั้ยเอาไปผูกคอจะได้ตายๆไปในวัย12หนูได้ยินหนูอึ้งสุดๆเลยค่ะเพราะเขาเป็นคนเดียวที่หนูไว้ใจหลังจากที่หนูโดนพี่ชายตบหน้าหนูแพนิคไม่กินข้าวนอนร้องไห้ตลอดเลยค่ะไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรสักอย่างขนาดลุกไปกินน้ำยังไม่อยากจะทำเลยค่ะในหัวตอนนั่นขาวโพลนมีแค่คำว่าอยากตายเด็กในวัย12ควรจะเจออะไรแบบนี้มั้ยคะหนูไม่อยากจะอยู่แล้วอ่ะค่ะ