หนูอยู่ม.3หนูกับแม่เนี่ยมีบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้าขากันอย่างตอนนี่หนูทะเลาะกับแม่เรื่องน้องกับคำพูดหนูเอง วันนี่เนี่ยด้วยความที่เมื่อวานหนูแข่งกีฬาหนูก็เหนื่อยหนูเป็นทั้งหลีดเป็นทั้งนักวิ่ง(เพื่อนดึงลง)หนูก็ตื่นสายแต่เขาไม่ได้ว่าอะไรแต่มันยังไม่จบแค่นั้นแม่พูดขึ้นมาว่า"ตื่นขึ้นมามีทำหน้าที่อะไรไหม"ซึ้งปกติเขาก็ชอบพูดแบบนี้ด้วยความที่เราก็ไม่ได้อะไรมากก็นอนสักพักแล้วก็ลุกขึ้นไปจะทำหน้าที่ของตัวเองก็ไปเห็นว่าหน้าที่ของน้องเนี่ยค่ะเขาก็ยังไม่ทำเราก็ไม่okเลยพูดกับแม่ไปว่า"บอกหนูให้ทำหน้าที่น้องก็ยังไม่ทำเลย"จู่ๆเขาไม่พอใจเขาตะโกนใส่เราดังมากแล้วหนูด้วยความที่ว่าโกรธที่แม่ขึ้นเสียงใส่หน้าตามันก็ต้องแสดงถึงอารมณ์บ้างแหละเขาเดินมาตบหน้าไม่ยั้งแล้วก็ตะโกนใส่หูเราทั้งสองข้างแล้วก็ผลักเราให้ล้มเราเลยพูดเหตุผลของเราว่า"หนูแค่จะบอกว่าน้องก็ยังไม่ทำ"เขากลับตะโกนใส่เราแล้วหยิบโทรศัพท์ของเรามาฟาดเราแล้วก็ด่าเราประมาณว่าเราเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับน้องที่เป็นเด็ก7-8 ขวบทั้งที่ตอนเรา7-8ขวบเนี่ยเขากลับใช้งานเราสารพัดถ้าไม่ทำเราก็จะโดนตีโดนว่าแต่พอมาเป็นน้องเราที่7-8ขวบเขากับปฏิบัติต่างจากเรามากมันก็เป็นเหตุที่ทำให้พี่น้อยใจบ้าง ตอนนี่คือเขาให้คำขาดมาด้วยว่าถ้าเราคิดไม่ได้ว่าทำอะไรก็ไม่ต้องมาคุยกันคือหนูต้องทำยังไงคะ