แล้ววันนึง เมื่อแม่ไม่ยอมไปร้านทำผมอีก
คือ ไปแล้วกลับมาบ่น ไปแล้วไม่ชอบ
ไปแล้วโวยวายจะทะเลาะกับช่าง
ไม่อยากไป กลัว
หลายเหตุผลที่ต้องตัดสินใจ
เป็นช่างตัดผมจำเป็น ซะเอง

เริ่มแรก ต้องมาเรียนตัดผมด้วยเอง
สิ่งแรกคือ นั่งดูคลิปตัดผมต่างๆ
ต่อมา สั่งซื้อกรรไกรดีๆ คมๆ สำหรับตัด ซอย
และเตรียม อุปกรณ์ ผ้าคลุม กิ๊บ หวี แป้ง มีดโกน
เก้าอี้พนักพิงที่ทำความสะอาดง่าย

แล้ว เชิญจิตวิญญาณ ช่างตัดผม
ใครดีน้อ....
แต่ไม่รู้จักช่างทำผม นึกออกแต่
หนังที่ จอห์นนี เดปป์ เล่น
เรื่อง Sweeney Todd กับ
เรื่อง Edward มือกรรไกร
เป็นหนังที่มีฉากสวยๆ แสงเงาดีๆ แทบทุกฉาก
ดนตรีเพราะๆ เนื้อเรื่องน่าจดจำ
และนักแสดงนำที่ชื่นชอบ

ทำให้มีพลังในการใช้กรรไกรสร้างสรรงานศิลปะ
(เอาแต่แนวศิลปะนะ ไม่เอาแนวฆาตกรรมมาด้วย)

แล้วก็เริ่มได้ ... ... ...
มาซะดีๆ เจ้าหนูทดลองของฉานนนน

เริ่มจาก เลือกสถานที่โล่งๆ
เพราะเราต้องใช้พื้นที่เดินรอบตัว

พาแม่นั่งเก้าอี้ ...นั่งนิ่งๆนะ

เอาผ้าคลุม คลุม.....ยุกยิก...ยุกยิก

ง่ายๆ เอาถุงขยะใบใหญ่ๆ
นำมาตัดผ่าแล้วกางออก
แล้วใช้กิ๊บหนีบผ้านี่แหละ หนีบมันซะ

ทรงผม ก็ควรเน้นสั้นไว้ก่อน
ทั้งหน้า หลัง ข้าง
เพื่อไม่ให้หน้าผากคัน
ด้านหลังก็ไม่ควรให้มีผมระคอ
เพื่อลดการระคายเคืองผิว
จึงต้องใช้มีดโกนช่วยเกลี่ยด้านหลังคอให้เรียบ

ปิดท้ายด้วย โรยแป้งลดคัน แล้วปัดๆ
ก่อนจัดทรง ตัดแต่งเพิ่ม
และพาไปอาบน้ำสระผม

ภูมิใจมาก ฉันก็เป็นช่าง....ให้แม่ได้

ช่าง.....................มันเถอะ  
เพราะใช้เวลาโครตนาน 2 ชม.เต็ม เหนื่อย

แต่แม่ก็นั่งได้ไม่มีบ่น มีแค่ยุกยิกๆ เกาตลอด
ครั้งแรกจะเอียงบ้าง สั้นยาวบ้าง ก็ช่างมันละ

คราวหน้าค่อยแก้มือใหม่

ปัจจุบัน ใช้เวลาเหลือ ครึ่ง ชม. เสร็จ ภูมิใจ
ช่างตัดผมจำเป็น ใครๆก็เป็นได้