อยากเป็นคนใจเย็น มองโลกในแง่บวก เราอยากปล่อยวาง เราลองศึกษาธรรมะก็ยังปล่อยวางไม่ได้ เพื่อนชวนเข้าโบสถ์เราก็เริ่มศึกษาคำสอนแต่เราก็ยังไม่มีความสุข  หรือว่าเราเป็นคนบาปหนา  บางทีเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เราลืมตัว โมโหร้าย บางทีก็ดีแบบใจหาย หรือเราเป็นบ้า เราหมกมุ่นมากเกินไป แต่เวลาเราใจเย็นสามีบอกว่าเขาโชคดีมากที่มีเราเป็นแม่ของลูก  แต่เวลาเราโมโหหงุดหงิดเรารู้สึกสงสารสามีมากๆที่เค้าต้องมาลงเอยกับคนแบบเรา จนบางทีเราอยากตาย เราไม่น่าเกิดมาบนโลกใบนี้เพื่อสร้างพลังลบให้ใครเลย   เราพยายามมากๆที่จะควบคุมสติตัวเอง