ตอนนี้ทำ 2 ธุรกิจ:
1. ปลูกผักปลอดสารขาย
ปัญหาที่พบ:
- กลุ่มลูกค้าค่อนข้างแคบลงเพราะคนส่วนมากไม่ทำกับข้าวกิน ตอนแรกคิดว่าคนจะทำกับข้าวกินมากขึ้น
- ลูกค้ากลุ่มที่เป็นร้านขายอาหารตามสั่งเริ่มซื้อน้อยลงเพราะในชุมชนไม่มีกำลังซื้อเลยต้องพยายามบีบต้นทุนลงเพื่อขายกับข้าวในราคาที่ถูก ผักจีนอาจจะเป็นหนึ่งในตัวเลือก
- กลุ่มลูกค้ารักสุขภาพก็เริ่มหายไปพร้อมฟิตเนส

2. ขายของออนไลน์
ปัญหาที่พบ:
- สินค้าหลายอย่างที่ไม่ niche จะโดนสินค้าจีนตีตลาดโดยราคาในระดับเดียวกับที่เราซื้อจากจีน และมีการตัดราคากันอย่างรุนแรงของร้านค้าไทย
- สินค้าที่เป็น niche คนในกลุ่มนี้เริ่มจะซื้อน้อยลง และมีแนวโน้มที่คนจะเอาของเก่าๆมาขายทิ้งในราคาถูกมากขึ้น

สิ่งที่คิด
- ลดการขายผักเป็นวัตถุดิบลง เก็บลูกค้าเก่าไว้
- ผันตัวมาขายอาหารออนไลน์แทน แต่เน้นปริมาณและคุณภาพวัตถุดิบ เพราะวัตถุดิบส่วนนึงสร้างเองได้ เช่นผัดกะเพราก็ใช้พริกหอม กะเพราป่า+แดง ตำน้ำพริกกะปิ+ชุดผักต้ม ผักชุบไข่ทอด
- ทำอาหารนอกกระแส หรืออาหารที่หากินไม่ค่อยได้ทำให้คนอยากลอง เช่น โรตีแกงถั่ว โรตีแกงมัสมั่น แกงเขียวหวาน ปานีปุรี(แบบไม่ล้วงลงไปในหม้อ) ๆลๆ
- ในช่วงแรกอาจจะกำไรน้อยเพราะต้องขายผ่านแอ๊พออนไลน์ไปก่อน เพื่อโปรโมท แจกคอนแท็ค ดู feedback ไปก่อน ถ้าขายดีก็มาขายหน้าเฟส แล้วใช้ไรเดอร์ในชุมชนแทน
- ใช้ช่องทางร้านค้ากลับมาโปรโมทผักสดอีกช่องทาง
- ขายของออนไลน์ก็เก็บไว้ในใจก่อน หักต้นทุน กำไรชิ้นละห้าสิบหกสิบ ร้อยนึงก็ยังดี

นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามคืน คิดทำมันง่าย ทำจริงมันก็ไม่ยาก แต่เห็นราคาน้ำมันพืช ราคาแก๊ส เศรษฐกิจ กำลังซื้อไม่มี มันดูไม่ค่อยมีแสงสว่าง ลงทุนยุคนี้คิดเยอะมาก ตอนนี้ร้านค้าเก่าแก่สายป่านยาวยังบ่น เราจะไปเหลือ ตอนนี้หนักจริงๆ สงสารลูกค้า สงสารตัวเองด้วยถ้าจะนั่งหายใจไปวันๆเบื่อแย่ จะกลับไปทำงานประจำก็เสียดายสิ่งที่สร้างมา