ปัญหาส่วนใหญ่ที่เราทะเลาะกับแม่คือ แม่อารมณ์ร้อน เราก็ร้อนตอบ เขาพูดสิ่งที่เกินความเป็นจริงมา เราก็เถียงกลับ เขาจะด่าเราเสียๆหายๆทุกครั้ง ไล่ไปตายบ้าง บอกว่าไม่น่ามีลูกแบบนี้บ้าง ให้เรากราบตีนขอโทษบ้าง แล้วก็จะพูดเอาตัวเองเปรียบเทียบกับเรา ว่าตอนเขาเด็กๆเขาโดนมากกว่าเราอีก โดนตากระทืบ โดนตบโดนสาระพัด และตอนนี้เราก็กำลังโดนอยู่เหมือนกัน บางทีพูดอะไรที่ไม่เข้าหูเขาแค่นิดเดียว นิดเดียวเท่านั้นเลยค่ะ เราจะโดนตบหรือบางทีก็ถีบ และคำพูดต้นกระทู้นั้น เขาพูดแบบนี้มาสองรอบ รอบแรกคือทะเลาะกันเรื่องที่เราลืมทำงานบ้านแค่อย่างเดียว รอบที่สอง คือเราต้องทำงานส่งให้ทันก่อนเที่ยงคืน แล้วเวลานั้นคือ 4 ทุ่มครึ่ง เขาให้เราทำกับข้าว หุงข้าว และอื่นๆ เราก็เลยบอกว่าหนูต้องไปทำงาน แค่นี้ก็ไม่เข้าหูเขาแล้วค่ะ มันก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่เพราะประโยคเดียวเท่านั้นเลย เราพอรู้นิสัยแม่ของเราอยู่ว่าเขาเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เราเหลือแค่แม่เพราะพ่อฆ่าตัวตายไปเมื่อสองปีก่อน มันเลยกลายเป็นว่า ตอนนี้เรารับคนเดียวเต็มๆ จนบางทีเราแทบจะไม่ไหวเหมือนกัน  บอกก่อนนะคะว่าเราไม่ได้ขี้เกียจ เราทำทุกอย่างในบ้าน งานบ้านทุกอย่างจริงๆ เราอายุแค่ 18 เองค่ะ แต่เราโดนแบบนี้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กๆก็ไม่ได้หนักขนาดนี้ แต่พอเริ่มโตขึ้น กลายเป็นหนักกว่าเดิม หนักจนบางทีเราเหนื่อยมาก แบบหมดแรงเลย อยากรู้ความเห็นค่ะ ว่าทุกคนคิดเห็นว่ายังไง ไม่ต้องเข้าข้างเราก็ได้ค่ะ แค่อยากรับรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังเจอตอนนี้ มันสมควรแล้วหรือป่าว