คือผมมีข้อสงสัยว่า หากคนที่พูดเพ้อเจ้อ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดโกหกเป็นนิยามบางส่วนของคนพาลหรือไม่ครับ

ผมมีเพื่อน(สนิท)ที่ชอบพูดตลกและพวกเราอาจจะพูดเพ้อเจ้อบ้างเป็นเรื่องปกติ แต่พวกเราก็ช่วยกันทำงานแข่งขันได้รางวัลต่าง ๆ My best friends
แบบนี้ถือเป็นการคบคนพาลหรือไม่ครับ ตามหลักอบายมุข 6 

ผมมองว่าคนพูดตลก และการพูดเพ้อเจ้อนั้นเป็นเรื่องทั่วไปที่หาได้ง่ายในชีวืตประจำวัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าทางพระพุทธศาสนาจะให้นิยามของคำว่าคนพาลเป็นคนที่มีการพูดเพ้อเจ้อนับเป็นคนพาล ผมว่าคนที่ไม่ใช่คนประเภทนี้คงจะเป็นคนที่น่าเบื่อมากไม่มีใครเขาอยากคุยด้วยหรอก

Source : https://www.kalyanamitra.org/th/uniboon_detail.php?page=1004