"การบำเพ็ญสมาธิ เอาแค่เพียง...
เป็นบาทของวิปัสสนา  คือการพิจารณาก็พอแล้ว ส่วนการจะอยู่ ในวิหารธรรมนั้น...ก็ให้กำหนดรู้...
การหลงฌานมากไปนั้น 
จะทำให้ตกไป สู่...โมหะ 
การพิจารณา วิปัสสนามากไป นั้น... 
ตกไป สู่...ความฟุ้งซ่าน 
จึงควรทำแต่พอดี 
พอเหมาะ  ที่จะทำให้ผล 
อย่า...ให้มากนัก  
อย่า...ให้น้อยนัก
ถ้าน้อยนัก...เป็นเหตุให้ไม่รู้จะพอ  
เป็นการ...เนิ่นช้า 
แต่...
การควบคุมสติ...ให้มั่นคง เป็นการดีที่สุด."
____________________________________________
หลวงปู่มั่น   ภูริทตฺโต.