อยากออกจากบ้านอีกครั้ง... แต่คราวนี้ขอเป็นผู้ใหญ่กว่าวันนั้น
เมื่อก่อนเราเคยเป็นเด็กดื้อที่ออกจากบ้านเที่ยวตามใจตัวเอง ไม่ฟังพ่อแม่ คิดว่าโลกข้างนอกมันกว้างใหญ่และเราก็พร้อมจะออกไปสำรวจมัน แต่ความจริงคือ เราประมาทเกินไป... จนต้องเจอกับอุบัติเหตุถึงสองครั้ง แล้วหลังจากนั้น เราก็ไม่เคยออกไปไหนอีกเลย
หนึ่งปีที่ผ่านมาหลังจากเหตุการณ์เหล่านั้น เราอยู่แต่บ้าน ไม่กล้าออกไปไหนมากนัก เหมือนกับว่าความผิดพลาดครั้งก่อนมันคอยย้ำเตือนเราอยู่เสมอ จนบางครั้งเราก็ไม่แน่ใจว่าที่ไม่ออกไปไหนเลย เป็นเพราะเราเลือกเอง หรือเพราะเรากลัวกันแน่
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว... ครั้งนี้ เราอยากออกไปข้างนอกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่แบบเด็กดื้อเหมือนเมื่อก่อน เราอยากออกไปแบบคนที่มีวุฒิภาวะ คนที่รู้จักรับผิดชอบตัวเองและให้ความมั่นใจกับพ่อแม่ได้ว่า เราดูแลตัวเองได้แล้วจริง ๆ
สิ่งที่เราคิดไว้คือ...
ออกไปกับเพื่อนที่ไว้ใจได้ ครั้งนี้ไม่ใช่การหนีเที่ยวหรือทำอะไรเสี่ยง ๆ อีกแล้ว เราจะวางแผนดี ๆ เลือกเพื่อนที่มีความรับผิดชอบ และทำให้แน่ใจว่าทริปนี้จะเป็นทริปที่ปลอดภัยและมีความหมาย
บอกพ่อแม่ให้รับรู้ ไม่ใช่แค่ขออนุญาต แต่ให้เขาเห็นว่าเรามีการวางแผน มีสติ และพร้อมจะรับผิดชอบตัวเองจริง ๆ
กลับบ้านตามเวลาที่กำหนด ไม่มีการหายตัว ไม่มีการกลับดึกโดยไม่บอก ไม่มีการทำให้คนที่บ้านต้องเป็นห่วงเหมือนเมื่อก่อน
เราไม่อยากให้อดีตมาฉุดรั้งเราไว้ตลอดไป เราอยากออกไปใช้ชีวิตเหมือนวัยรุ่นคนอื่น ๆ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็อยากให้พ่อแม่สบายใจ ไม่ต้องเป็นห่วงเหมือนเมื่อก่อน
เราอยากออกจากบ้านอีกครั้ง... แต่ครั้งนี้ขอเป็นแบบที่โตขึ้น และรับผิดชอบมากขึ้น
นี่คือความตั้งใจของเรา หวังว่าทริปแรกในรอบปีนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตที่สมดุลระหว่าง "อิสระ" และ "ความรับผิดชอบ" อย่างแท้จริง
อยากออกจากบ้านอีกครั้ง... แต่คราวนี้ขอเป็นผู้ใหญ่กว่าวันนั้น
เมื่อก่อนเราเคยเป็นเด็กดื้อที่ออกจากบ้านเที่ยวตามใจตัวเอง ไม่ฟังพ่อแม่ คิดว่าโลกข้างนอกมันกว้างใหญ่และเราก็พร้อมจะออกไปสำรวจมัน แต่ความจริงคือ เราประมาทเกินไป... จนต้องเจอกับอุบัติเหตุถึงสองครั้ง แล้วหลังจากนั้น เราก็ไม่เคยออกไปไหนอีกเลย
หนึ่งปีที่ผ่านมาหลังจากเหตุการณ์เหล่านั้น เราอยู่แต่บ้าน ไม่กล้าออกไปไหนมากนัก เหมือนกับว่าความผิดพลาดครั้งก่อนมันคอยย้ำเตือนเราอยู่เสมอ จนบางครั้งเราก็ไม่แน่ใจว่าที่ไม่ออกไปไหนเลย เป็นเพราะเราเลือกเอง หรือเพราะเรากลัวกันแน่
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว... ครั้งนี้ เราอยากออกไปข้างนอกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่แบบเด็กดื้อเหมือนเมื่อก่อน เราอยากออกไปแบบคนที่มีวุฒิภาวะ คนที่รู้จักรับผิดชอบตัวเองและให้ความมั่นใจกับพ่อแม่ได้ว่า เราดูแลตัวเองได้แล้วจริง ๆ
สิ่งที่เราคิดไว้คือ...
ออกไปกับเพื่อนที่ไว้ใจได้ ครั้งนี้ไม่ใช่การหนีเที่ยวหรือทำอะไรเสี่ยง ๆ อีกแล้ว เราจะวางแผนดี ๆ เลือกเพื่อนที่มีความรับผิดชอบ และทำให้แน่ใจว่าทริปนี้จะเป็นทริปที่ปลอดภัยและมีความหมาย
บอกพ่อแม่ให้รับรู้ ไม่ใช่แค่ขออนุญาต แต่ให้เขาเห็นว่าเรามีการวางแผน มีสติ และพร้อมจะรับผิดชอบตัวเองจริง ๆ
กลับบ้านตามเวลาที่กำหนด ไม่มีการหายตัว ไม่มีการกลับดึกโดยไม่บอก ไม่มีการทำให้คนที่บ้านต้องเป็นห่วงเหมือนเมื่อก่อน
เราไม่อยากให้อดีตมาฉุดรั้งเราไว้ตลอดไป เราอยากออกไปใช้ชีวิตเหมือนวัยรุ่นคนอื่น ๆ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็อยากให้พ่อแม่สบายใจ ไม่ต้องเป็นห่วงเหมือนเมื่อก่อน
เราอยากออกจากบ้านอีกครั้ง... แต่ครั้งนี้ขอเป็นแบบที่โตขึ้น และรับผิดชอบมากขึ้น
นี่คือความตั้งใจของเรา หวังว่าทริปแรกในรอบปีนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตที่สมดุลระหว่าง "อิสระ" และ "ความรับผิดชอบ" อย่างแท้จริง