สวัสดีเราชื่อเมย์ ยินดีที่ได้รู้จัก ว่าแต่อยากอ่านชีวิตเราไหม เราเกิดมาในครอบครัวที่ครบสมบูรณ์ มีพ่อแม่พี่ และตัวเราเอง🙂 ตั้งแต่เราจำความได้เรามีความสุขนะที่เห็นครอบครัวอยู่ครบ เราเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียน ชอบทำกิจกรรม ครูให้เราเป็นหัวหน้าดรัมเมเยอร์ด้วยนะ😊เราดีใจมากกกกกก แต่มาวันนึงพ่อกับก็ทะเลาะกันหนักและก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ (จริงๆแล้วเราเห็นเขาทะเลาะกันตั้งแต่จำความได้ ใช้ความรุนแรงบ้างทำร้ายร่างกายบ้าง)และมีหนี้ก้อนหนึ่งก่อน เราไม่รู้หรอกเท่าไหร่ แต่แม่ขายนาที่ยายให้ไว้ใช้หนี้จนหมดแล้วพากันย้ายมาอยู่ที่ระยอง(จริงก็ไม่หมดหรอกน้าที่อยู่ต่างประเทศยังทะยอยใช้ให้อยู่)ขณะที่แม่หนีพ่อมาพ่อตามมาจนเจอและได้หา หาทำเลดีๆขายก๋วยเตี๋ยว เพราะแม่ทำกับข้าวอร่อยมากกกเลยนะ😉 ขายได้ระยะนึง ขายไม่ดี เลยขายผลไม้ตามข้างถนนแทน เราย้ายโรงเรียน2ที่และได้พักเรียนระยะนึง ตอนเด็กเราเรียนเก่งนะได้ที่1,2ของห้องแหนะ🤣 พอเราย้ายต่างที่ต่างถิ่นเรากลับเรียนไม่ได้เรื่องเลย เราแย่เนาะ พอมาเรียนที่ปัจจุบัน พ่อแม่ก็มากู้บ้านเปิดร้านขายของ ขายได้ระยะนึงแม่มีหนี้และไม่ได้จ่ายค่าบ้านค่ามาเรื่อยๆจนย้ายออก แต่ระยะเวลานั่นพ่อทำงานเป็นหัวหน้า รปภ. แล้ว60ปี จน เกษียณอายุ ได้เงินมาไม่มากแต่ พอใช้หนี้ แล้วมาเปิดร้านอีกแต่เปิดที่ตึกหน้าหมู่ใกล้กันแต่ร้านใหญ่กว่าเดิม เราย้ายของ ขนของมาอยู่ เพราะเราเช่าเดือนละประมาณ 6,000-8,000 เราจำไม่ได้ เราเรียนจบปวช.นะ เราไปสมัครปวส.แล้วเราไม่มีเงินเรียนต่อเราเลยเรียนจบแค่นี้ เราเสียใจที่เราไม่ได้เรียนต่อแต่เราเข้าใจ😁 พอเราขายได้สักพัก น้าชวนเราไปทำงาน งานนั้นคือนวดเท้าไทยออย แต่บอกก่อนเลยว่างานนี้มีทั้งดีและไม่ดี เราดี100% โอเคต่อ เราไปพักก่อนที่ชัยภูมิบ้านเกิดที่เราย้ายมา ไปฝึกกับน้า แล้วน้าได้ส่งเราเรียน 15วันเราทำได้หมดเลยแล้วเราก็มาทำงานที่เทอร์มินอล21พัทยา เราส่งเงินให้พ่อเดือนละประมาณ4,000-5,000 เราก็จำไม่ได้เท่าไหร่แต่น่าจะประมาณนี้ (แต่เขาไม่รู้หรอกว่าเรากินอยู่ยังไง) ทำได้สักพักเรา ได้ไปทำงานที่ต่างประเทศ ที่อาเซอร์ไบจาน แต่น้าไปก่อนนะ น้าบอกโอเคเลยดีมาก เราเลยตามไป เราเดินทางขึ้นเครื่องคนเดียวนะเราเก่งไหมล่ะ 13ซม.ถ้าจำไม่ผิด เราต้องนอนที่สนามบินเพราะเราต่อเครื่องมันเป็นอีกวันถึงต่อได้ เราไปถึงเราโอเคเลยนะ เราต้องไปรออีกเกือบเดือนเพราะร้านยังไม่เสร็จ เราก็รอ แต่เราได้เงินเดือนนะ หมื่นกว่าเราให้พ่อหมดเลย
พอเราทำงานจริงเราได้เงินเดือนเราให้พ่อประมาณสองหมื่นเลยนะประมาณ5,6เดือน แล้วก็ลดลงมาเพราะว่าเราจะไม่มีเงินเก็บ เราเก็บเงินได้แปดหมื่นเกือบเก้าหมื่นเราดีใจมากที่ได้ทำงานเก็บเงินได้ด้วยตัวเอง พอกลับมาไทยเราคิดไว้แล้วว่าต้องใช้จ่ายอะไรเราวางแผนแต่ไม่เป็นตามแผนเงินหมดภายในหนึ่งเดือน5555555555
เราก็เสียใจอยู่นะ ทำไงได้ล่ะรายจ่ายเยอะหน้ามืด เราพักงานได้ระยะนึงแล้วนะ เราว่าจะไปหางานทำ แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป เราไม่มีรายได้เข้ามา เราต้องใช้กินใช้จ่าย เราจะเอาตังจากไหนมาใช้ มีอยู่ช่วงนึงช๊อตยืม พ่อเลยคิดว่าให้เราเปิดร้านรับ-ส่งพัสดุไว้ พ่อยืมเงินมาเปิดร้านรับ-ส่งพัสดุแต่เราไม่เห็นด้วยแต่ต้องทำตามเขา พอถึงวันจริงมีหนี้เพิ่มพูลขึ้นเรื่อยๆจนปวดหัวจนไม่มีเงินซื้อของเครียด ด่าว่าตลอดแต่จริงก็ว่านะเวลาเครียดหรือขัดใจเขา แต่ไม่มีใครยอมรับความจริง เพราะเขาถูกเพราะเขาเป็นพ่อ เขากู้คนนู้นมาจ่ายคนนี้ เอาคนนี้ไปจ่ายคนนู้น จนมันเยอะขึ้นเรื่อยๆ เราเลยปิดร้านกัน2-3วัน เพราะไม่มีเงินซื้อของ แม่ยืมน้ามา50,000 เอามาใช้จ่ายต่อ จนตอนนี้เอายังไงต่อดีคิดไม่ออก พอจะออกไปทำงานก็ไปไม่ได้ รั้งไว้เรางงว่ารั้งไว้ทำไมเราไม่มีเงินมาใช้จ่ายส่วนตัวเลย ระหว่างยืมเงินคนนู้นคนนี้มีคนจีนชอบเราพ่อเห็นได้ใจสิเห็นคุยแต่เราบอกก่อนะว่าเราไม่ชอบ เราไม่ค่อยตอบเขา พ่อไม่ยืมเงินเขาทั้งๆที่รู้จักไม่กี่วัน55555ตลกไหม แล้วสักพักคนจีนให้พ่อยืมเขาก็คิดว่าจะได้เราหนะสิ แต่บอกก่อนเราไม่ได้คุยกับเขาแบบชู้สาวนะเราไม่ชอบพ่อแม่บอกคุยๆไปเถอะเผื่อเขาให้เงินเหมือนหลอกเอาตังเขามาแล้วจะไม่คืนเขา ยืมมาเท่าไหร่ไม่รู้เรามารู้ทีหลัง คร่าว30,000฿ น่าจะคืนไปครึ่งนึง ต่อมามีคนจีนอีกมาถามหาเช่าตึก คนดีสุภาพแต่งตัวดูมีเงิน(คิดเหมือนกันไหมบี 1 ตามนั้นเลย) คือคนนี้เราก็ไม่ได้คุยชู้สาวนะ เพราะเราไม่ชอบมาทำงานที่ไทยเยอะแล้วอีกอย่างไม่รู้ด้วยว่างานอะไร เขาให้เราคุยกับคนนั้นแหละ เปิดใจคุย เราเราก็คุยนะ แต่ฝั่งนั้นเขาไม่ได้คิดแบบเรา คุยบ้างไม่คุยบ้างเขายังคิดจะยืมเงินเลยก็คิดดูว่าให้เราคุยกับคนจีนทำไม เพราะเขาดูมีเงิน แต่รู้หรอว่าเขาคนดีหรือไม่ดี เขาบอกใครจะให้ลูกไปเจอคนไม่ดี ใช่แต่ที่ทำอยู่คือการกดดันให้เราคุยกับคนจีนแล้วจะเอาเงินเขามา ขนาดไม่ได้คุยขนาดนั้นยังคิดจะยืม แล้วบอกเราไม่เปิดใจเราไม่อยากให้เขาคิดกันว่าคุยกับคนจีนต้องมีเงิน จะได้ไม่ต้องลำบากเราเข้าใจนะ แต่จะไปเอาเงินเขามาถ้าเราไม่ได้ไปต่อ แล้วไม่มีหนี้ ไม่มีคืนเขา ใครตกอยู่ในอันตราย ใช่เราเอง จนมีเหตุเราทนไม่ไหว เราเลยเดินออกจากบ้านไปนั่งทบทวนอะไรคนเดียว เขาโทรตามแล้วมาคุยกันที่ร้องไห้อยู่เป็นอะไร เราทักไปหาพี่บลาๆ เราบอกว่า พ่อแม่ไม่เข้าใจเรา กดดันเรา เขาถามว่าเขาไม่เข้าใจหรือเราไม่เข้าใจเขา กดดันอะไร แต่ที่ทำอยู่คือกดดันเขาไม่รู้ เราแค่บอกจะไปทำงานหาเงินมาส่งให้ ถ้าไปก็ไปเลยไม่ต้องมาส่ง แล้วพ่อบอกเลยนะ ถ้าตุยไปไม่ต้องมาเผาศพ ออกจากบ้านไปไม่ต้องเรียกพ่อแม่อีก แล้วบอกด้วยถ้าจะไปจะได้ปิดบ้านถูกวัน เขาบอกที่สอนที่แนะนำไม่ชอบชอบลำบาก ไปนอกมานึกว่าความคิดจะดีขึ้น เงินที่ส่งให้เขา เขาบอกว่าน้อยกว่าที่เขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กไม่ต้องพูดถึง (ตามจริงเราจะไม่ส่งนะ5555เห็นเป็นพ่อแม่เลยส่ง)
คำถาม -เราผิดไหมถ้าออกจากบ้านไปตอนนี้
-เราอกตัญญูไหมถ้าไม่ส่งเงินเขา
-เราคิดถูกหรือผิดที่จะออกจากบ้านไปหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง อาจจะเหนื่อยแต่มีเงิน
ผิดไหมที่เราไม่คุยกับคนจีน เพื่อ…………
พอเราทำงานจริงเราได้เงินเดือนเราให้พ่อประมาณสองหมื่นเลยนะประมาณ5,6เดือน แล้วก็ลดลงมาเพราะว่าเราจะไม่มีเงินเก็บ เราเก็บเงินได้แปดหมื่นเกือบเก้าหมื่นเราดีใจมากที่ได้ทำงานเก็บเงินได้ด้วยตัวเอง พอกลับมาไทยเราคิดไว้แล้วว่าต้องใช้จ่ายอะไรเราวางแผนแต่ไม่เป็นตามแผนเงินหมดภายในหนึ่งเดือน5555555555
เราก็เสียใจอยู่นะ ทำไงได้ล่ะรายจ่ายเยอะหน้ามืด เราพักงานได้ระยะนึงแล้วนะ เราว่าจะไปหางานทำ แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป เราไม่มีรายได้เข้ามา เราต้องใช้กินใช้จ่าย เราจะเอาตังจากไหนมาใช้ มีอยู่ช่วงนึงช๊อตยืม พ่อเลยคิดว่าให้เราเปิดร้านรับ-ส่งพัสดุไว้ พ่อยืมเงินมาเปิดร้านรับ-ส่งพัสดุแต่เราไม่เห็นด้วยแต่ต้องทำตามเขา พอถึงวันจริงมีหนี้เพิ่มพูลขึ้นเรื่อยๆจนปวดหัวจนไม่มีเงินซื้อของเครียด ด่าว่าตลอดแต่จริงก็ว่านะเวลาเครียดหรือขัดใจเขา แต่ไม่มีใครยอมรับความจริง เพราะเขาถูกเพราะเขาเป็นพ่อ เขากู้คนนู้นมาจ่ายคนนี้ เอาคนนี้ไปจ่ายคนนู้น จนมันเยอะขึ้นเรื่อยๆ เราเลยปิดร้านกัน2-3วัน เพราะไม่มีเงินซื้อของ แม่ยืมน้ามา50,000 เอามาใช้จ่ายต่อ จนตอนนี้เอายังไงต่อดีคิดไม่ออก พอจะออกไปทำงานก็ไปไม่ได้ รั้งไว้เรางงว่ารั้งไว้ทำไมเราไม่มีเงินมาใช้จ่ายส่วนตัวเลย ระหว่างยืมเงินคนนู้นคนนี้มีคนจีนชอบเราพ่อเห็นได้ใจสิเห็นคุยแต่เราบอกก่อนะว่าเราไม่ชอบ เราไม่ค่อยตอบเขา พ่อไม่ยืมเงินเขาทั้งๆที่รู้จักไม่กี่วัน55555ตลกไหม แล้วสักพักคนจีนให้พ่อยืมเขาก็คิดว่าจะได้เราหนะสิ แต่บอกก่อนเราไม่ได้คุยกับเขาแบบชู้สาวนะเราไม่ชอบพ่อแม่บอกคุยๆไปเถอะเผื่อเขาให้เงินเหมือนหลอกเอาตังเขามาแล้วจะไม่คืนเขา ยืมมาเท่าไหร่ไม่รู้เรามารู้ทีหลัง คร่าว30,000฿ น่าจะคืนไปครึ่งนึง ต่อมามีคนจีนอีกมาถามหาเช่าตึก คนดีสุภาพแต่งตัวดูมีเงิน(คิดเหมือนกันไหมบี 1 ตามนั้นเลย) คือคนนี้เราก็ไม่ได้คุยชู้สาวนะ เพราะเราไม่ชอบมาทำงานที่ไทยเยอะแล้วอีกอย่างไม่รู้ด้วยว่างานอะไร เขาให้เราคุยกับคนนั้นแหละ เปิดใจคุย เราเราก็คุยนะ แต่ฝั่งนั้นเขาไม่ได้คิดแบบเรา คุยบ้างไม่คุยบ้างเขายังคิดจะยืมเงินเลยก็คิดดูว่าให้เราคุยกับคนจีนทำไม เพราะเขาดูมีเงิน แต่รู้หรอว่าเขาคนดีหรือไม่ดี เขาบอกใครจะให้ลูกไปเจอคนไม่ดี ใช่แต่ที่ทำอยู่คือการกดดันให้เราคุยกับคนจีนแล้วจะเอาเงินเขามา ขนาดไม่ได้คุยขนาดนั้นยังคิดจะยืม แล้วบอกเราไม่เปิดใจเราไม่อยากให้เขาคิดกันว่าคุยกับคนจีนต้องมีเงิน จะได้ไม่ต้องลำบากเราเข้าใจนะ แต่จะไปเอาเงินเขามาถ้าเราไม่ได้ไปต่อ แล้วไม่มีหนี้ ไม่มีคืนเขา ใครตกอยู่ในอันตราย ใช่เราเอง จนมีเหตุเราทนไม่ไหว เราเลยเดินออกจากบ้านไปนั่งทบทวนอะไรคนเดียว เขาโทรตามแล้วมาคุยกันที่ร้องไห้อยู่เป็นอะไร เราทักไปหาพี่บลาๆ เราบอกว่า พ่อแม่ไม่เข้าใจเรา กดดันเรา เขาถามว่าเขาไม่เข้าใจหรือเราไม่เข้าใจเขา กดดันอะไร แต่ที่ทำอยู่คือกดดันเขาไม่รู้ เราแค่บอกจะไปทำงานหาเงินมาส่งให้ ถ้าไปก็ไปเลยไม่ต้องมาส่ง แล้วพ่อบอกเลยนะ ถ้าตุยไปไม่ต้องมาเผาศพ ออกจากบ้านไปไม่ต้องเรียกพ่อแม่อีก แล้วบอกด้วยถ้าจะไปจะได้ปิดบ้านถูกวัน เขาบอกที่สอนที่แนะนำไม่ชอบชอบลำบาก ไปนอกมานึกว่าความคิดจะดีขึ้น เงินที่ส่งให้เขา เขาบอกว่าน้อยกว่าที่เขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กไม่ต้องพูดถึง (ตามจริงเราจะไม่ส่งนะ5555เห็นเป็นพ่อแม่เลยส่ง)
คำถาม -เราผิดไหมถ้าออกจากบ้านไปตอนนี้
-เราอกตัญญูไหมถ้าไม่ส่งเงินเขา
-เราคิดถูกหรือผิดที่จะออกจากบ้านไปหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง อาจจะเหนื่อยแต่มีเงิน