คือเรื่องมีอยู่ว่ามีญาติพี่น้องเราเขารถเสียได้มาขอยืมเงินเเม่เราเเต่เเม่เราไม่มีเเล้วบอกว่าเราคือคนเดียวที่ช่วยเพราะมีทองซึ่งทองนั้นคือทองที่เเฟนมาหมั้นเรา เรานั่งเงียบไม่ตอบเพราะไม่อยากให้เเต่น้าของเราอยู่ดีๆก็พูดมาว่าเออเอาทองของเราไปจำก็ได้เราที่อึ้งพูดไม่ออกด้วยความที่ไม่รู้จะพูดยังไงได้เเต่นั่งเงียบโดยมีน้าเราพูดเสนอเเนะนำญาติทุกอย่างสรุปวันต่อมาเรายังไม่ตื่นเเต่เข้าห้องมาเอาทองไปเลยเราก็ปล่อยผ่านเเล้วมีบ่นๆกับเเม่ว่าทำไมต้องไปเสนอเเบบนั้นมันของหนูนะเเต่เเม่ก็บอกเขาเดือดร้อนช่วยไปก่อนเขาบอกว่าขอเวลา1เดือนจะไปไถ่คืนซึ่งผ่านมาเเล้วก็ไม่ได้สรุปพอมาวันนี้ไปเเนะคนที่เป็นหนี้อยู่ระเเวกใกล้บ้านเรามาขอยืมเงินโดยมีน้าเราเป็นคนเเนะนำเข้ามาบุกในที่นอนจะเอาเงินพูดบังคับไม่ให้ปฏิเสธเเต่อึ้งกว่านั้นคือน้าเราไปเอาเงินจำทองเพิ่มอีก1หมื่นซึ่งเราพึ่งรู้เพราะเขาเอามาเเล้ว เเล้วเรามาบอกพ่อว่าพ่อเขามาเอาทองหนูไปจำพ่อก็คือด่าว่าทำไมน้าทำเเบบนี้ทองหมั้นของเราไม่ใช่ของตัวเองทำไมถึงเองทำเองน่าจะมีเเต่พ่อเเล้วค่ะที่เข้าใจเพราะพ่อก็หาเงินเเทบตายเเต่เเม่ให้เขายืมหมด🥹