มีเรื่องอยากปรึกษาและอยากระบายค่ะ   
   
       ตั้งแต่ตอนเด็ก เราเรียนไกลบ้านเลยอาศัยอยู่กับญาติ มีลุง 1 คน น้า 3 คน คนส่งเรียนคือลุง พ่อแม่แล้วก็ก.ย.ศ. ส่วนบ้านที่อยู่ก็คือบ้านลุงค่ะ อยู่มาเกือบหกปี ก็อยู่กินกับพวกน้าๆ ด้วย เขาก็เอื้อเฟื้อเรื่องอาหาร ไปโรงเรียนก็ติดรถไปด้วยกัน

          พอมหาลัยก็ออกมาอยู่หอจนทำงานได้เข้าปีที่ 3 พวกน้าๆ ก็ยืมเงินตลอด คืนบ้างไม่คืนบ้าง เราเห็นแล้วว่าพวกน้าติด black list บัตรเครดิต เหมือนไม่ค่อยมีวินัยทางการเงิน 2-3 ปีที่ผ่านมา เราเริ่มทำงาน น้า 3 คนยืมไปประมาณ 30,000 บาทแล้ว และไม่มีท่าทีจะคืน กลับไปบ้านลุงทีเขาก็จะบอกให้เลี้ยงนั่นเลี้ยงนี่ ลุงเป็นคนเลี้ยงเรามายังไม่เคยขอสักบาท มีแต่เราโอนให้บ้างเวลาถึงวันพิเศษ

         ตัวเราเองมีหนี้กยศ ที่ต้องจ่ายตรงทุกปี มีหนี้ของพ่อแม่ ที่เกิดจากการที่น้าๆ ไปขอยืมแล้วพ่อแม่ไปกู้มาให้ เราก็ต้องจ่ายให้ปีละเกือบแสน มีรถที่พ่อแม่ใช้อยู่เดือนละหมื่น และค่าเช่าบ้านที่เราอยู่กับพี่สาวตอนนี้เกือบหมื่นบาท แบบเดินไปทำงานได้

        เร็วๆ นี้เราตัดสินใจซื้อบ้านเพราะเช่ามาสามปีแล้ว แล้วรู้สึกว่าไหวเพราะช่วยกันกับพี่สองคน ค่าผ่อนกับค่าเช่าพอๆ กัน ระยะทางไม่ได้ไกลจากที่เช่ามาก คำนวนค่าเดินทาง ค่าหนี้ทุกอย่างแล้วยังพอมีเงินเก็บและไม่ตึง คิดว่าเก็บเป็นอสังหาไปด้วย เรากับพี่ไม่ได้เงินเยอะค่ะ แต่หนี้เยอะแล้วเห็นตัวอย่างจากญาติๆ เลยค่อนข้างมีวินัยกับเงินมากๆ ทำงานประจำแล้วก็ขายของข้างนอกกันด้วย ช่วยกันสองคนมาสามปี จนได้เงินเก็บก้อนนึง

        แต่....

       น้าคนโตทำงานแถวบ้านที่เราซื้อ เขาขอมาอาศัย เราก็โอเคเพราะมีห้องว่าง เขาบอกจะจ่ายค่าน้ำค่าไฟช่วย เราก็โอเคนะคะ เพราะเรากับพี่ยังไงก็ได้ แต่พอเริ่มมาอยู่ก็เริ่มมายืมตังค์เราทุกอาทิตย์ ป่วยเราก็จ่าย ของใช้ในบ้านของกินในตู้เย็นเราจ่ายทุกอย่าง เขาบอกจะจ่ายแต่ไม่จ่ายสักอย่าง แต่เขาก็ใจดีขับรถมาส่งที่ทำงานทุกวัน (10 นาทีจากบ้าน)
       พอเราไปคุยกับพี่เรา เขาก็ยืมพี่เราเหมือนกัน เดือนนึงตก 2,500 - 5,000 บาท ซึ่งมันเยอะนะ แล้วยืมตลอด หลังๆ มาเอาน้าคนเล็กมาอยู่ด้วย จากตอนแรกเราไม่คิดอะไร ตอนนี้เริ่มไม่พอใจแล้วค่ะ

     เราควรทำยังไงดีคะ จะไล่ก็ไม่ได้ มันลำบากใจ ซื้อบ้านมาแท้ๆ แต่ไม่อยากกลับบ้านเลย