มีเรื่องไม่สบายใจอยากจะมาถามความเห็นค่ะ

เราไปทำงานต่างประเทศ อยุที่นั้นมา 8 ปี และคบหากับคนต่างชาติมาได้ 7 ปีแล้ว
เมื่อปีที่แล้วแฟนขอแต่งงาน และเราตอบตกลงไป แต่เราทั้งสองก็ยังไม่เคยพูดเรื่องงานแต่งหลังจากนั้นเลย 

ปัญหามีอยู่ว่า ตัวเราเองมีความรู้สึกว่าไม่สามารถพึ่งพาเค้าได้ในวันที่เราต้องการความช่วยเหลือ ทั้งเรื่องเงิน และเรื่องเวลา ตัวเราไม่สามารถจัดการความรู้สึกตรงนี้ได้เลย ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไปดี?

พื้นฐานเราทั้งสอง 

1.เราทั้งคู่ทำงาน full time รายได้เท่ากัน หรือต่างกันไม่เกินหลักสิบเหรียญ

2. พื้นฐานชีวิตเค้าเกิดและโตที่นี้ (ต่างประเทศ) จนอายุ 15 แล้วย้ายไปอยุที่ยุโรปกับแม่และน้องชาย อีก 14 ปี แล้วย้ายกลับมากับน้องชาย -- แม่เค้าแต่งงานใหม่ค่ะ แต่ตอนนี้แม่ยังอยุที่นั้น

3. เราตัวคนเดียวที่นู้น มีแค่เพื่อนสนิทที่เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน 2 คนย้ายไปอยุต่างประเทศเมืองเดียวกันทั้งสองคน และทั้งสองคนมีสามีเป็นชาวต่างชาติ เราท้ังหมด 6 คนรู้จักกันดี มีสังสรรกันตามเทศกาล

4. สมาชิกครอบครัวของเค้าครึ่งนึงอยุที่นี้ (น้องชาย, น้า, อา,พี่สาว และหลานๆ) อีกครึ่งอยุที่ยุโรป (แม่, พ่อเลี้ยง, ยายที่เพิ่งย้ายไปเมื่อปีที่แล้ว, ลุง)

5. เค้าเป็นคน สมถะ กินง่ายอยุง่าย, ไม่เที่ยวผับ ไม่เมาหัวราน้ำ,เก็บเงิน, ไม่ติดพนัน, ไปรับเราที่ทำงาน, 

6. เราแยกบัญชีใช้จ่ายออกจากกัน แต่มีบัญชีร่วมที่ไว้จ่ายค่าต่างๆที่มีร่วมกัน เช่น ค่าอาหาร,บิลน้ำไฟโทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต, ค่าเช่าบ้าน, ค่าเลี้ยงดูหมา

7. เค้าจะกลับบ้านของเค้าทุกวันศุกร์บ่าย และกลับมาวันเสาร์ ช่วงบ่าย เสมอเพื่อไปหาน้องชายของเค้า ( น้องชายตอนนี้โสด และอยุบ้านคนเดียว ทำงานบ้าง แต่ไม่ทุกวัน แต่ไม่ใช่คนขี้เกียจนะค่ะ )

8. เราทั้งคุ่ดูแล ตัวเองได้ดี ไม่มีหนี้สิน มีเงินเก็บตามสภาพ แต่แยกกันเก็บ

ปัญหา.....

--เราถามเค้าเรื่องอนาคตว่า หากแต่งงานไปมีอะไรจะเปลี่ยนไปจากนี้
>>>> เค้าตอบแค่ ไม่รู้ บอกว่าอยุอย่างนี้ก็มีความสุขดี 

-- เราถามอยากซื้อบ้านมั้ย
>>>> เค้าบอกไม่อยากซื้อ บ้านที่อยุตอนนี้ก็สบายดี (เช่าอยุกับเรามา4 ปีแล้ว) 
(เราคิดว่าเพราะเค้าเองมีบ้านอยุแล้วที่น้องชายอยุ เค้าจึงมีความคิดไม่อยากซื้อบ้าน เราก็บอกเค้าไปว่า แต่นั้นไม่ใช่บ้านของฉัน ฉันจะไปอยุได้ยังไง)

-- เค้าเคยบอกว่าอยากมีลูกอย่างน้อย 1 คน
>>>> เราไม่อยากมี เพราะทำงานที่ต้องเลี้ยงเด็ก จึงรู้ว่ามันลำบาก และต้องเสียสละมากมายเกินกว่าที่เราจะยอมรับได้ในอนาคต และเราก็บอกเค้าตรงๆ แบบนี้
และเค้าบอกว่าโอเค แล้วแต่เธอ เอาที่เธอมีความสุข ฉันก็มีความสุข

--เราเคยต้องขี่จักรยานกลับบ้านตากฝน เพราะเค้าบอกไม่มีอารมณ์มารับ เนื่องวันนั้น พ่อเลี้ยงป่วยเค้าโรงพยาบาล (ที่ยุโรป) 

-- เรากลับไทยช่วงนี้ ( มา 15 วัน วันนี้วันที่ 4 ) มีปัญหากับระบบธนาคารของที่นู้น ไม่สามารถใช้บัตรเครดิตได้ เพราะเราต้องการผูกบัตรเข้ากับแอพนึง จึงขอความช่วยเหลือจากเค้า ขอใช้บัตร Travel card ของเค้า เเล้วจะโอนเงินให้เค้า 
>>>> เค้าบอกไม่สะดวกใจ กลัวจะโดนแฮก (เค้าเคยโดนแฮก อีเมลตอนไปยุโรปเมื่อปีแล้วด้วยกัน)

-- ค่าใช้จ่ายทุกอย่างครึ่งๆ หรือจ่ายออกบัญชีร่วม แม้แต่ไป Dinner หรือ activities ต่างๆที่ทำร่วมกัน
บางครั้งเค้าเน็บเราที่ว่ามีเงินเยอะเค้านะ 

....
....
มันรวมๆปัญหาสะสมหลายปี ที่ทั้งเราและเค้าไม่สามารถแก้ไขได้ เราเองก็ไม่รุว่าจะทำยังไงต่อไป ควรคบต่อไปมั้ย ต้องแต่งมั้ย เพราะเค้าขอแล้ว แต่พฤติกรรมที่ใชีวิร่วมกัน หรือทัศนะคติ การวางแผนอนาคต ไม่มีความสอดคล้องกันเลย 

เราไม่รุจะควรทำยังไง พอแค่นี้ หรือไปต่อกับเค้าดี

ปล. เราพูดคุยกันเสมอ พยายามหารือ แต่มักจบลงด้วยการทะเลาะ หรือเค้าตอบกลับมาว่า ไม่รุเหมือนกัน อยุเสมอเลย