สวัสดีค่ะ เรามีเหตุจำเป็นมากที่ต้องมาทำงานนี้ (เราดูแลความปลอดภัยของตัวเองดีที่สุด) เรามีเหตุจำเป็นทางบ้านจึงต้องมาทำงานนี้ เวลาผ่านไปไม่นานทางบ้านดีขึ้นและเราก็ตั้งใจว่าจะเก็บเงินเงินก้อนเล็กๆและกลับบ้านแต่เรารู้สึกอึดอัดใจทุกครั้งเพราะแฟนเราไม่รู้และรู้สึกสงสารแฟนเรา ถึงแม้เวลาที่เราห่างกันกับแฟนจะมีเรื่องไม่ดีของเค้าอยู่บ้าง(เรื่องผู้หญิง) แต่เราก็ให้อภัยเขา แต่พอถึงจุดที่จะได้กลับไปจริงๆเรากลับมีความลังเลในใจว่าเราควรจะบอกเลิกเขาไปเลยดื้อดื้อดีไหมโดยที่ไม่ต้องให้เค้ารู้ว่าทำไม เพราะเราสงสารเขาที่มีแฟนแบบเรา เพราะเรารู้ว่าความลับไม่มีในโลกสงสารแฟนที่มีแฟนแบบเราตอนอยู่ด้วยกันเราทำหน้าที่ได้เต็มที่ ดูแลดีทุกอย่างงานบ้านงานเรือนเราทำดูแลดีทุกอย่าง งานบ้านงานเรือนเราทำไม่ขาดตกบกพร่อง เราพลาดแค่เรื่องนี้แหละค่ะเรื่องที่เคยทำงาน เราพลาดแค่เรื่องนี้แหละค่ะเรื่องที่เคยทำงานอย่างว่า จนตอนนี้ก็ยังลังเลว่าจะเอายังไงกับความสัมพันธ์ดีถ้าเกิดแฟนรู้แฟนคงรับไม่ได้แน่แน่ค่ะ หนูควรจะปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันจะเป็นหรือปล่อยเขาไปตั้งแต่วันนี้ดีคะ อึดอัดใจกลุ้มใจไม่มีที่ปรึกษา ได้แต่อุดอู้อยู่กับความผิดของตัวเอง นึกขึ้นมาทีไรก็อดร้องไห้ไม่ได้