คือผมฆ่า-ทรมานสัตว์เล็กๆบ่อยมากเช่นชอบจับจิ้งจกมาทรมานหลายๆเเบบเช่น เอามาขึงไว้เเละเอามีกสับหัวให้ขาด เอาน้ำใส่เข็มฉีดยาเเละฉีดเข้าตัว เอาเหล็กเเหลมๆมาจิ้มให้ตรงกับสมอง จับมาเเล้วเเช่ไว้ในกรดahaเข้มข้นจนตัวมันละลาย เเละอีกหลายๆเเบบ
เเละก็มีนกพิราบ มันชอบมาขี้บนบ้านผม พอมันมาติดตาข่ายที่ขึงไว้ทีเเรกผมก็จะเเกะมันออกดีๆ เเละสุดท้ายก็นึกอยากจะฆ่ามันก็เลยบีบคอมันจนขาดอากาศตาย

ผมลองมาสังเกตตัวเองที่ผมอยากฆ่ามันเพราะส่วนใหญ่ผมเเค้นมันที่มาสร้างปัญหาให้จิ้งจกเคยขี้ใส่หัวผม ขี้ใส่อาหารที่ผมพึ่งทำเสร็จใหม่ๆเเล้วต้องทิ้งทั้งหม้อ นกก็มาทำรังบนหลังคาบ้านจนเละไปหมด

ผมรู้ว่ามันบาปเเต่ก็อดในไม่ได้จริงๆ เเต่กับสัตว์ใหญ่เช่นหมาเเมวผมไม่เคยทำร้ายเเต่กลับรักมัน

ส่วนอีกพฤติกรรมคือชอบดูคลิปความรุนเเรง เช่น การฆ่าคน คลิปที่มีคนโดนยิง ฆ่าตัวตาย อุบัติเหตุรุนเเรง
ผมรู้สึกว่าผมอยากรู้อยากเห็นเวลาคนใกล้ตายเป็นยังไงอาการก่อนที่คนกำลังจะหมดลมหายใจเป็นยังไงเวลาดูเเล้วรู้สึกหวิวๆเสียวๆ

ทั้งหมดที่กล่าวมาผมอยากรู้ว่าผมถึงขั้นเป็นอาการทางจิตไหมครับถึงขั้นที่ควรไปพบจิตแพทย์ไหมเเต่ผมก็สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนครับ🙏