สวัสดีค่ะ เราเป็นคนคิดมากด้วยแหละ ก่อนหน้านี้ เรามีเพื่อนที่สนิทด้วยกัน(1) อยู่ที่ทำงาน ตอนแรก ที่ทำงานเราแบ่งเป็น2กลุ่มเพราะไม่ลงรอยกัน แต่พอปรับความเข้าใจกันแล้ว เราก็คุยกันปกติกับทุกคน เพราะไม่ได้อยู่กะเดียวกับ(1)เป็นเวลาหลายอาทิตย์ เราเลยเข้าขากับคนที่เคยแตกคอด้วยกันค่ะ แต่เราก็พยายามเทคแคร์(1) มากมาก เวลาเขาเงียบๆ เราก็จะส่วนตัวไปหาเขา หรือเวลาเห็นเขาอยู่คนเดียว เราจะเข้าไปถาม ว่าเป็นไร มีอะไรรึป่าว ทำนองนี้เยอะมาก (เพราะกลัวเขาจะไม่ชอบใจที่เราไปสนิทกับคนที่เคยแตกคอ) เขาก็สวนกับมาว่า นี่ตูต้องเป็นอะไรตลอดเวลาเลยหรอ! เราก็อึงเลย แล้วก็ตอบไปว่า เห็นเงียบๆ เขาก็บอกไม่ได้เป็นอะไร บลาๆ~ แต่เรารู้สึกได้ว่าไม่ปกติ แล้วด้วยความที่เราคิดมาก+ไม่อยากไปถามแล้ว (จากใจจริงๆรู้สึกน้อยใจกับคำตอบ) เราก็เลยโอเคไม่คุยไม่ทักเราก็เงียบๆไปแทน ไม่ไปเซ้าซี้แล้ว อะไรทำนองนี้ค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่คุยกันเลย (เรามีแฟนอยู่ที่ทำงานด้วยนะคะ) (1)เนี่ยจะคุยกับแฟนเรา กับคนอื่นๆ ประมาณว่า หัวหน้าว่าเรา หรือจะขอแลกกะ อะไรทำนองนี้ จะไม่มาพูดกับเราเลย แต่พูดผ่านคนอื่นแทน เราก็เริ่ม เอ้าๆ +กับช่วงนี้(1)ก็ตั้งสังเขปเชิงด่าคนที่ทำงาน เราก็เข้าใจนะคะว่าห้ามไม่ได้ แต่พอเราเห็น เราก็คิดมากหนักเลย +กับแชร์ข้อความประมาณว่าไม่ได้อยากคุยกับมึ* แต่(1)คุยกับทุกคน ยกเว้นเรา แล้วพอทุกคนคุยกับเรา เขาจะเงียบ อันนี้อาจจะเป็นความคิดมากของเราเองนะคะ แต่เราเจอแบบนี้หลายครั้งมากๆ เคยมีครั้งนึง เขารวมกลุ่มคุยเล่นกันอยู่ เราก็เข้าไป (1)ก็ลุกออกไปเลย เรารู้สึกแย่มากๆ ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ หรือโกรธอะไรเรา หรือเราคิดไปเอง เราเครียดนะ เพราะรักงานนี้ ถึงจะทะเลาะกันบ้างก็ยังอยากทำอยู่ที่นี่ แต่ยอมรับว่าช่วงนี้เริ่มเหนื่อยใจ.. คิดมาก ก่อนหน้านี้เราสนิทกันมากๆ ถ้าถามว่าไม่กลัวเสียเพื่อนคนนี้หรอ ถึงไม่กล้าถามกล้าปรับความเข้าใจกัน ก่อนจะไม่คุยกันรอบนี้เวลาเขาเงียบๆรอบก่อนๆ เราจะพยายามตามง้อตามคุยด้วย จนล่าสุดเขาตะวาดกับมา เราเลยไม่กล้าไปถามอีกค่ะ เราเลยถอยออกมา เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้อยากสนิทด้วยกันกับเราแล้ว จะรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ บางทีก็คิดมากจนอยากจะร้องให้ เห่ออ จะทำยังไงให้ทำงานแบบมีความสุขต่อไปได้ เราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากๆ อยากเลิกคิดถึงเรื่องนี้สักที