อีก1-2เดือนผมก็ต้องไปเรียนมหาลัยแล้วครับ กลัวไม่มีเพื่อนมาก ผมเข้าหาใครไม่เก่งด้วย ผมเป็นคนนิ่งๆเงียบๆด้วยถ้าอยู่กับคนที่ไม่สนิทคือไม่พูดเลย แต่อาจจะมีบ้างถ้ามันเป็นจังหวะที่ต้องพูด แล้วเพื่อนที่สนิทหรือรู้จักกันก็ไม่ต่อมหาลัยนี้กันเลย ส่วนมากจะต่อใกล้บ้านหรือไปต่อสายอาชีพหรือไม่ก็ไปทำงานกัน ขึ้นมหาลัยผมคิดว่าผมต้องไปเริ่มใหม่หมดเลย กลัวว่านิสัยมันจะเข้ากับคนอื่นไม่ได้โดยเฉพาะคนที่พูดมากๆ
เคยลองปรับแล้วมันเหมือนฝืนธรรมชาติไม่เป็นตัวของตัวเอง แล้วดันเป็นเด็กที่ไม่ชอบกิจกรรมสุดๆ ทุกวันนี้ปิดเทอมก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนเลยมันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรแต่ตอนขึ้นมหาลัยผมคิดว่าเพื่อนในมหาลัยมันค่อนข้างจำเป็นมากเพราะเรื่องของงานกลุ่มหรือกิจกรรมต่างๆ เวลานั่งคนเดียวแล้วเห็นคนอื่นมีเพื่อนกันเรารู้สึกไม่อยากอยู่ตรงนั้นมาก กลัวคนอื่นรังเกียจแล้วตัวผมเรียนก็ไม่เก่งทำไรก็ไม่สุดสักอย่างกลัวว่าจะเป็นหมาหัวเน่าแบบตอนเข้าม.4ใหม่ๆ ตอนนั้นช่วงแรกๆคือนั่งคนเดียวตลอดไปอยู่กับกลุ่มอื่นเขา ตัวผมก็เหมือนเป็นอากาศ เวลาจับกลุ่มผมเป็นส่วนเกินตลอด แต่ดีที่หลังๆมีเพื่อนห้องเดียวกันตอนม.ต้นมาอยู่ด้วยและมันเข้าขากับคนอื่นง่ายมันเลยพาเข้าสังคมมากขึ้นทำให้ผมรู้สึกไม่เหงาหรือโดดเดี่ยว

ส่วนมหาลัยที่ผมเล็งไว้ว่าจะไปต่อมี3ที่นะครับ คือม.พะเยากับม.เกษตรศรีราชา และ ราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา ซึ่งมันไกลจากสุโขทัยพอสมควร ลองชวนเพื่อนแล้วไม่มีใครเอาด้วยเลยเพราะไกล