ผมคบกับแฟนมาได้จะเข้าเดือนที่7ละครับ ผมรู้สึกมาว่าช่วง6เดือนนี่แหละครัผมบรู้สึกสับสนมากครับ ผมไม่ได้คลั่งรักเขา ไม่ได้คิดถึงอะไรเขามากับและรู้สึกเป็นความสัมพันที่วนๆซ้ำๆเดิมๆไม่มีอะไร ก่อนคบกันดาคุยกันสามเดือนครับผมไปจีบเขาก่อนผมขอคบ ระหว่างคุยเราก็ปรับทศนคติ ปรับนิสัย อะไรไปเยอะครับละก็คบกันมา มีเรื่องทะเลาะกันนี่ไม่มีเลย ส่วนใหญ่เขางอลมมผมก็ง้อตลอด ผมงอลเขาไปไม่ถึง5ครั้ง จนเดือน2-3ผมโฟกัสเรียนและชีวิตประจำวันแล้วเราเคลียกัน ผมก็ปรับตัวให้ดีขึ้นและแบ่งเวลา ตั้งแต่นั้นผมเลือกที่จะไม่งอลเค้าอีกเลย พยายามยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น จนตอนนี้กำลังจะเข้าเดือน7ครับใจผมรู้สึกว่าเริ่มท้อในความสัมพันครับ เราไม่มีโม้เม้นความรักอะไรเลยมีแต่ซื้อของ ผมชวนเขาไปไหนเขาก็ไม่ค่อยอยากไป เขาก็ไม่ค่อยได้ชวนผมไปไหนเลยน้อยมากที่จะชวน จนความสัมพันมันไม่มีอะไรเลยครับ ตื่นมาบอกมอนิ่งถามกินข้าวยัง ทำอะไร และก็คุยกันต่อไม่กี่ประโยค โทรคุยกันก็ไม่ค่อยได้โทรถึงโทรก็ไม่ค่อยได้พูด 
แล้วผมก็ได้ข่าวจากเพื่อนสนิทอีกคนมาหลายๆอย่างที่ผมไม่รู้ คือ1เขาแบบไปนั่งตักเพื่อนผู้ชายละไอเพื่อนผู้ชายเป็นเพื่อนที่รู้จักกับเขามานานสนิทกันจนแบบไปเจอกันที่บ้านเวลากำลังอาบน้ำ(แฟนผมเขานุ่งผ้านะครับ)
2นิสัยเขาคือแบบ เมื่อเพื่อนเขาชอบใคร เขาจะชอบตาม ก็คือก่อนหน้านี้มีคนมาชอบผม เขาก็ชอบตามละมาตัดหน้าอะไรประมานนั้น
หลังจากได้ยินมันก็คือความจริงแหละครับแต่ผมไม่ได้บอกเขา ผมค่อนข้างผิดหวังในหลายๆเรื่อง แต่พยายามยอมรับครับเพื่อให้ความสัมพันมันไปต่อได้
ผมไมได้ว่าเขาแน่นะครับนิสัยเขาก็ดี แต่เหมือนตัวเขาและผมความสัมพันต่างดันอะครับ ผมอยากมีความสัมพันที่ดูโตครับไม่ใช่แค่คบไปวันๆวนลูปเดิม หากิจกรรมทำด้วยกัน แต่เหมือนเขาอยากคบไปเรื่อยแบบนี้เขาอยู่ได้(อันนี้ผมได้ยินมาจากเพื่อนเขาเพื่อนเขาบอก)ซึ่งมันก็จริงครับเขาดูเฉยๆมากแต่ผมเริ่มงอมกับการที่ต้องมาอยู่loopเดิมๆแบบนี้