อาทิตย์ต้นเดือน ในสวนรถไฟ จะมีตักบาตร
เราก็จะมาตักบาตรฟังธรรมกันบ้าง
ไปรับหลานๆ มาด้วย ผู้ใหญ่ กับ เด็ก
เด็กไม่นิ่ง ผู้ใหญ่ก็ไม่นิ่ง แต่ก็พอดูแลไหวอยู่

แรกๆ นั่งสวดมนต์ฟังธรรมกันได้
เข้าแถวรอตักบาตรได้ ยอมตักบาตรได้

จนนานวัน พฤติกรรมแม่เริ่มแปลก
เริ่มแซงคิว ไม่ยอม ฟึดฟัด
ไม่ยอมตักบาตร หวงของในมือ
ไม่ให้พระท่าน ยื้ออยู่พักนึง
พระท่านเข้าใจก็รอได้
พอเห็นของกิน จะเข้าไปแย่งตัก
คนอื่นก็ใจดี ช่วยกันตักอาหารให้

วันนึงจะไปแย่งขนมเด็กคนอื่น เด็กวิ่งหาแม่
เราต้องขอโทษว่า แม่ไม่สบายไม่ค่อยเข้าใจ
แม่เด็กใจดี บอกแบ่งขนมให้คุนยายค่อยซื้อใหม่

หลานเราก็งง เมื่อก่อนยายใจดี ทำไมเป็นแบบนี้ ไปแย่งของเด็กคนอื่น
เลยต้องสอนเด็กๆ ว่าตอนนี้ยายหลงลืม
เพราะอาการโรค กลับไปเหมือนเด็กบ้าง
งั้นเราก็ต้องแบ่งขนมให้ยายถ้ายายอยากกิน

เด็กๆนึกถึงเมื่อตอน 2 ขวบยายยังทำแพนเค้กให้กิน
ยายซื้อขนมให้มากมาย เด็กๆรักยาย
เพราะเด็กๆ โตมากับยาย
เด็กๆจึงเข้าใจ และช่วยกันดูแลยาย

ช่วงแม่วุ่นวายมากๆ ก็ต้องปรึกษาคุณหมอ
และงดกิจกรรมที่เจอผู้คน เพราะแม่ดื้อ
บางครั้งก็เอาไม่อยู่เหมือนกัน ปวดหัว
แค่ต้องรอสักพัก รอให้ผ่านไป
พฤติกรรมเหล่านี้แม่ก็ลืมไปเอง

(เรื่องเล่า อัลไซเมอร์)