ช่วงนึงกับพฤติกรรมแม่
ที่ชอบเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋า
และชอบถอนต้นไม้ริมทางเดิน

ถึงสมองจะป่วย แต่ร่างกายไม่ควรป่วย

ทุกเช้า เราจะพาแม่เดินไปตลาด
ซื้อน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋
และอาหารเช้า

ส่วนทุกเย็นปิดร้าน เราจะพาหมาไปเดิน
และจูงแม่ไปออกกำลังด้วย แบบสบายๆ

ไปกลับ ก็ 1 กิโลเมตรได้
1 ชม. พร้อมของกินริมทางติดมือ

แล้ววันนึงเริ่ม...สังเกต

กระเป๋ากางเกงแม่เต็มไปด้วย
ฝาเบียร์บ้าง
หนังสติ๊กบ้าง
ดอกไม้ ต้นไม้ข้างทางบ้าง
อันนี้ไม่เท่าไหร่

แต่วันนึงล้วงกระเป๋า

ยี้ๆๆๆ
มีอึหมาอึแมวแห้งด้วย

คราวต่อๆไป เวลาเดินก็ใส่ใจมากขึ้น
เพื่อไม่ให้แม่เก็บอะไรตามพื้นอีก
คอยจูงมือตลอด
ไม่ห่างไม่ระสายตา

วันนึงเราไปเยี่ยมหลาน
บอกให้ช่วยดูแลคุณยาย
อย่าให้ไปไหนคนเดียวเดี๋ยวหายไป
และอย่าให้คุณยายไปถอนต้นไม้ใครใส่กระเป๋า

หลานคอยเดินตามคุณยาย
เราก็ช่วยกันดู และเดินเล่น

คุณยายเดินเล่นในสวนในบ้าน
คุณยายจะถอนต้นไม้
หลานก็บอกคุณยายว่าถอนไม่ได้นะ

เด็กๆเข้าใจ และช่วยดูแลอย่างดี
แต่พอจะกลับบ้าน
ในกระเป๋ามีต้นไม้อีกล่ะ
ไปแอบถอนตอนไหน

เราก็จะไปปลูกคืนให้ เพราะมีรากอยู่
เด็กๆ หน้าสลด ช่วยกันบอกว่า
ไม่เป็นไรหรอก คุณยายไม่ตั้งใจ
คุณยายไม่สบาย

แต่พ่อแม่เด็กบอกว่า
พาแม่มาแล้วดูแลไม่ได้
ก็ไม่ต้องพามาอีก

===========

แล้วแม่ใครหว่า

เราสงสารหลานมาก
เพราะเด็กๆคงรู้สึกผิด
ที่ช่วยดูแลคุณยายไม่ดี

แล้วเราก็ไม่ได้ไปหาหลานอีกเลย 2 ปี