เรากับเพื่อนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มอต้นเลยค่ะเรียนด้วยกันอยู่ด้วยกันมาตลอดไปเที่ยวไหนก็ไปด้วยกันมีอะไรก็ปรึกษากันเค้าเป็นเพื่อนรักที่สุดของเราเลยก็ว่าได้ค่ะ จนมาขึ้นมหาลัยเราก็เรียนด้วยกันทุกอย่างดูเหมือนจะปกติดีค่ะ แต่พอมาวันนึงจู่ๆเพื่อนก็ไม่ไปเรียนตอนนั้นเราก็ไม่ได้ทักหาเพื่อนนะคะ เพราะงอนๆกันอยู่ก็คงคิดว่าเพื่อนไม่ไปเรียนเฉยๆด้วยความที่เราก็เป็นห่วงเพื่อนช่วงเย็นวันนั้นก็ทักหาเพื่อนค่ะว่าทำไมวันนี้ไม่มาเรียนเป็นอะไรรึป่าว แต่คำตอบที่ได้ทำเราช็อกเหมือนกันค่ะเพื่อนบอกว่าคงไม่ได้ไปเรียนแล้วลาออกแล้วตอนนั้นเรามีคำถามมากมายในหัวเลยค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมไม่มีวี่แววอะไรให้เรารู้เลยเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเราก็พยายามถามเพื่อนค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เหมือนเพื่อนจะยังไม่พร้อมคุยกับเราเท่าไหร่เราก็ได้แต่คิดไปต่างๆนาๆว่าเพื่อนมีปัญหาที่บ้านรึป่าว จนวันนึงเพื่อนก็ตัดสินใจบอกเราค่ะว่าเหตุการณ์วันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น เพื่อนบอกว่าเพื่อนน้อยใจเราเกิดเรื่องเข้าใจผิดกันแต่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะว่าเพื่อนน้อยใจหรือเสียใจกับการกระทำของเราบางอย่างพูดตรงๆเลยค่ะพอรู้แบบนี้เรารู้สึกผิดต่อเพื่อนมากๆเราอดคิดที่จะโทษตัวเองไม่ได้เลยเราทำให้เพื่อนเสียใจโดยไม่รู้ตัวเลยสักนิดทั้งๆนั่นคือเพื่อนที่เรารักเค้ามากเราคิดอยู่ตลอดค่ะว่าถ้าวันนั้นเราคุยกันหรือปรับความเข้าใจกันเรื่องทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ ทุกวันนี้เราก็ยังรู้สึกผิดกับเพื่อนอยู่ค่ะเราควรทำยังไงดีคะ