สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรามีเพื่อนสนิทผู้ชายคนนึงคบมา4ปีสนิทชนิดที่ตบหัวเล่นได้ค่ะ เวลาไปไหนถ้าว่างตรงกันเราจะไปด้วยกัน จนบางคนเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นแฟนกันค่ะ มีไรก็ปรึกษาช่วยเหลือกันนะคะ จนมาวันนึงเขามีเเฟนค่ะ เราก็ยินดีกับเขานะคะบางครั้งเขาก็มาปรึกษาเราเรื่องแฟนเราก็ให้คำปรึกษา แต่เมื่อเขามีแฟน เราก็ห่างๆกับเขาค่ะเพราะเราอยากให้เขาใช้เวลาอยู่กับเเฟนเยอะๆ แต่เราก็ไปไหนมาไหนกับเขานะคะแต่จะมีแฟนเขาหนีบมาเสมอ แต่ประเด็นคือตรงนี้ค่ะ ทุกครั้งที่เรานัดมาเที่ยวเเฟนเขาจะมาด้วยเสมอ แต่เรารู้สึกเกรงใจเเฟนเขาค่ะ เพราะเรากับเพื่อนเราเล่นกับแบบเพื่อนสนิทอ่ะค่ะจับมือถือเเขน แล้วแฟนเขาก็มองแต่มองมาแบบนิ่งๆนะคะ จนมาวันนึงเพื่อนเราทักมาค่ะว่าทำไมไม่ติดต่อมาเลยลืมเขาแล้วหรอ เราก็บอกว่าป่าวเราแค่เกรงใจแฟนเขา ทีนี้เป็นเรื่องเลยค่ะ เขาว่าเราว่าคิดไปเองมั้งละ ว่าแฟนเขามั้งละ เราก็พยายามอธิบายนะคะแต่เขาไม่ค่อยฟัง จนเขาบอกว่ายังไม่ถามแฟนเขาเลยมาว่าละ คือเราไม่ได้ว่านะคะเราแค่บอกว่าเกรงใจ เเล้วเราก็ผู้หญิงด้วยกันเราเข้าใจความรู้สึกของการที่มีผู้หญิงมาอยุ่ใกล้ๆแฟนถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็ตาม เป็นเราเราก็หึงนะคะ เขาก็บอกนะคะว่าเขาไม่ทิ้งเราเพื่อนกันแก่เฒ่า เราก็บอกเขาไปนั้นแหละว่าคิดแบบนั้นกัน แต่คุยไม่ทันรุ้เรื่องเขาก้อบอกนอนก่อน มันทำให้เราเสียใจมาก ไหนบอกไม่ทิ้งไงแต่เขาก้เข้าข้างแฟนตัวเองไว้ก่อนแล้ว น้อยใจค่ะ