ก่อนจะเริ่มเรื่องผมขอสาบาน ณ ตรงนี้ว่าทุกสิ่งที่ผมจะเล่าเป็นเรื่องจริงทุกอย่างครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าตัวผมเองก็ได้รู้จักเพื่อนคนนึงซึ่งอาจเพิ่งรู้จักกันยังไม่ถึง 1 ปี แต่ด้วยที่เพราะเราเจอกันบ่อยพูดคุยกันบ่อยเลยทำให้ค่อยข้างสนิทกันในระดับที่เรียกว่ามากพอสมควร และอยู่มาวันนึงเพื่อนผมเกิดมีแฟนซึ่งผมเองก็ Ok ยินดีด้วย เพื่อนผมก็คบกับแฟนได้ประมาณ 3 เดือนเริ่มมีการทะเราะกันซึ่งผมเองดูเพื่อนผมออกว่ามันก็ไม่อยากที่จะเลิกกับแฟนมัน ผมจึงเริ่มทัก facebook ไปหาแฟนเพื่อนและต่อมาก็ add line และคุยทาง line ซึ่งผมเองก็พยายามพูดให้แฟนเพื่อนผมกลับมาคบกับเพื่อนผมเพราะผมสงสารเพื่อนและดูออกว่าเพื่อนผมเองก็ไม่อยากเลิกกับแฟน หลังจากคุยได้ประมาณ 2 วันแฟนเพื่อนก็กลับมาคบกับเพื่อนผมเหมือนเดิม แต่ด้วยความที่แฟนเพื่อนเคยปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนผมก็มักจะ line มาขอคำปรึกษาอยู่เสมอและมีนัด
กันออกไปคุยกันบ้าง ตามร้านกาแฟหรือร้านอาหารตามห้าง (ขอยืนยันว่าทุกครั้งที่คุยทั้ง line และต่อหน้าจะมีแต่เรื่องเพื่อนผมเท่านั้นไม่มีเรื่องอื่นเลย) ทำให้เราสนิทกันแต่ตัวผมเองไม่เคยคิดเกินเลยแล้วผมก็มั่นใจว่าแฟนเพื่อนผมก็ไม่คิดอะไร (ลืมบอกว่าผมเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งแฟนผมก็รับรู้ที่แฟนเพื่อน
มาปรึกษา)
ต่อมาเพื่อนผมกลับแฟนก็เหมือนจะเลิกกันเป็นครั้งที่ 2 (หลังจากครั้งแรกประมาณ 1 เดือน) จำได้ว่าวันนั้นแฟนเพื่อนโทรมาแล้ว
ร้องไห้ไม่หยุดประมาณว่าคงเสียใจมากๆ ไอเราก็เป็นห่วงเพราะเขาบอกทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลยด้วยความที่เป็นวันหยุดของเราอยู่แล้วคอนโดแฟนเพื่อนก็ไม่ได้ไกลอะไรเราเลยอาสาซื้อข้าวเข้าไปให้ พอไปถึงแฟนเพื่อนก็ลงมาแล้วเราก็นั่งคุยกันบริเวณด้านล่างของคอนโดได้ประมาณ 1 ชั่วโมงแล้วฝนก็ตกซึ่งผมเองก็จะขอตัวกลับแต่แฟนเพื่อนบอกให้คุยเป็นเพื่อนก่อนเพราะอยากปรึกษาเรื่องเพื่อนผม เขาก็ชวนขึ้นไปคุยต่อที่ห้องของเขาผมก็ ok เพราะไม่ได้คิดอะไรมากมายอยู่แล้ว ผมและแฟนเพื่อนก็ขึ้นไปคุยกันต่อที่ห้องแฟนเพื่อนเราคุยกันตั้งแต่ประมาณ 2 ทุ่มถึงตี 1 ได้ซึ่งผมนั่งที่โต๊ะกินข้าวแฟนเพื่อนนั่งที่โซฟา(ยืนยันคำเดิมว่าคุยแต่เรื่องเพื่อนผม และผมไม่เคยยุให้ทั้งคู่เลิกกันแม้แต่ครั้งเดียว) พอผมเห็นว่าแฟนเพื่อนเริ่มง่วงแล้วผมเลยบอกให้เขาไปนอนที่เตียงดีกว่าเด๋วผมกลับแล้วเพราะดึกมาก แต่แฟนเพื่อนผมก็บอกให้ค้างที่ห้องก็ได้ไม่เป็นไรเพราะดึกมากแล้วและวันนั้นผมเองก็นั่งแท็กซี่ไปไม่ได้ขับรถไปเอง(เขาคงเป็นห่วงเพราะเห็นว่าดึกแล้ว) แต่ด้วยความเกรงใจและกลัวน่าเกียจผมเลยบอกไม่เป็นไรและขอตัวนั่งแท็กซี่กลับบ้านทันที
หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์เพื่อนผมก็กลับมาคบกับแฟนเป็นครั้งที่ 2 (ระหว่างนั้นแฟนเพื่อนก็ line มาปรึกษาผมอยู่เรื่อยๆ) ผมก็ให้คำปรึกษาเท่าที่พอให้ได้โดยที่คิดแต่ว่าไม่อยากให้ต้องเลิกกัน และจุดสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับ หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ซึ่งตัวผมเองทะเราะกับแฟน(ซึ่งผมพักอยู่กับแฟน)และด้วยความโมโหแฟนผมไล่ผมออกจากบ้านซึ่งผมเองก็โมโหเลยออกมานั่งอยู่ในรถเพราะไม่มีที่ไปเวลาตอนนั้นประมาณตี 3 วันนั้นเป็นวันเสาร์ซึ่งตอนแรกผมกะว่าจะนอนในรถแล้วเช้าค่อยขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแต่ด้วยความที่คิดว่าจะเช้าอยู่แล้วงั้นลองโทรหาแฟนเพื่อนดีกว่าขอไปอาศัยนอนที่คอนโดแฟนเพื่อนซักไม่กี่ชั่วโมงเช้าค่อยขับรถกลับต่างจังหวัด(อาจเพราะเริ่มสนิทและผมเห็นว่าวันนั้นแฟนเพื่อนก็ชวนผมค้าง เลยคิดว่าคงไม่เป็นไรเพราะผมก็นอนโซฟาได้ให้แฟนเพื่อนนอนที่เตียงไป) แต่พอโทรไปหาแฟนเพื่อนประมาณตี 3 แฟนเพื่อนบอกไม่สะดวกเด๋วมีน้องมาค้างด้วยมาจากต่างจังหวัด ผมก็ ok ครับไม่เป็นไรเพราะไม่สะดวกคืนนั้นเลยขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัด)
หลังจากนั้นเพื่อนผมกับแฟนก็เลิกกันเป็นครั้งที่ 3 โดยที่ไม่ติดต่อกันเลยประมาณ 1 เดือน ระหว่างนั้นแฟนเพื่อนผมก็เริ่มมีคนมาจีบบ้างแล้วก็มักจะ line หรือโทรมาปรึกษาอยู่บ่อยๆ ซึ่งผมก็เห็นว่าเป็นน้องคนนึงก็ให้คำปรึกษาอยู่เรื่อยๆ
แล้วอยู่ๆวันนึงแฟนเพื่อนก็โทรมาหาบอกว่าเพื่อนผมไปง้อไปหาที่คอนโด เขาก็ปรึกษาว่าจะเอายังไงดีจะกลับไปคบดีมั้ย ซึ่งผมเองก็บอกให้ลองให้โอกาสเพื่อนผมอีกซักครั้งประมาณนั้น หลังจากนั้นเพื่อนผมก็กลับมาคบกับแฟนอีกเป็นครั้งที่ 3 และหลังจากนั้นแฟนเพื่อนผมกับผมก็ไม่ค่อยได้คุยกัน อาจเป็นเพราะคงมีความสุขกันดีไม่มีปัญหากัน ผมเองก็ใช้ชีวิตแบบปกติเหมือนเดิม
แต่แล้วอยู่ๆมาหลังจากเพื่อนผมกลับมาคบกับแฟนผมได้ประมาณ 2 อาทิตย์ เพื่อนผมมีทีท่าแปลกไปกับผม จากที่มีอะไรจะโทรหามา
ปรึกษาหรือถามนู่นนี่นั่นไปไหนมาไหนกันบ่อยก็ไม่มีและเริ่มมีการโพสสเตตัสแปลกๆใน facebook แต่ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไร จนเริ่มมีคนมาเกริ่นๆว่ามีอะไรกันรึป่าวระหว่างผมกับเพื่อนเพราะเห็นแปลกไป ซึ่งผมเองเริ่มดูออกแล้วว่าคนที่มาทักผมเหมือนรู้อะไรมาแต่ไม่บอกผม จนในที่สุดก็มีคนมาถามผมว่า
"ขอไปนอนห้อง...ชื่อแฟนเพื่อน...หรือป่าว" ไอเราก็ งง นิดหน่อย แต่ก็ตอบไปว่าใช่แล้วก็อธิบายสิ่งต่างๆให้คนนั้นฟังว่าเรื่องเป็นมายังไง
สิ่งที่ผมเสียใจมากที่สุดตอนนี้คือ "เพื่อนที่ผมแคร์ความรู้สึกมากๆ กลับคิดว่าผมไปตีท้ายครัวเขา ไปขอนอนกับแฟนเขา" ซึ่งผมสาบานว่าไม่เคยมีอยู่ในหัวเลยแม้ติดนิดเดียว มีแต่หวังดี อยากให้กลับมาคบกัน
และอีกอย่างที่ผมสงสัยคือเรื่องนี้มีผมกับแฟนเพื่อนที่รู้ แล้วเรื่องมันหลุดออกมาได้ยังไงให้เดาก็
1.แฟนเพื่อนไปเล่าเอง (เขาต้องการอะไรถ้าทำแบบนี้)
2.แฟนเพื่อนไปเล่าให้คนอื่นฟังแล้วคนอื่นมาเล่าให้เพื่อนผมฟัง (อันนี้ก็เพื่ออะไร)
3.เพื่อนผมรู้เอง (อันนี้ไม่น่าใช่เพราะหลังจากที่เขากลับมาคบกันครั้งที่ 3 มา 2 อาทิตย์ถึงมีเรื่องนี้)
ผมควรจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้เพราะตอนนี้เพื่อนผมแทบไม่คุยกับผม พอเจอกันทำเหมือนผมไม่อยู่ ณ ตรงนั้น
1.โทรไปคุยกับเพื่อนและเล่าเรื่องราวทั้งหมดแบบตรงๆ (แต่ถ้าแฟนเขาเป็นคนเล่าให้ฟังล่ะเขาจะเชื่อใคร ผมหรือแฟนเขา)
2.เฉยๆไป เพราะเราไม่ได้ทำอะไรจริงๆ
3.โทรไปคุยกับแฟนเพื่อนให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น (แล้วตอนนี้เขาอยู่ด้วยกันผมโทรไปอีกเพื่อนผมมันจะคิดไปใหญ่มั้ย)
คนที่มาเล่าให้ผมฟังส่วนใหญ่เข้าใจผมและบอกว่าให้เฉยๆไปเพราะเราบริสุทธิใจอยู่แล้ว (ซึ่งผมเองก็อึดอัดจนตรงมาระบายในนี้นั่นแหล่ะครับ)
ผมยอมรับนะครับว่ามันอาจจะเป็นการไม่ควรที่ผมขึ้นไปที่คอนโดแฟนเพื่อนหรือโทรไปขออาศัย แต่ผมไม่เคยมีเจตนาไม่ดีแบบนั้น
- ถ้าเพื่อนผมมีโอกาสได้มาอ่านผมอยากจะบอกว่า "ขอโทษ" ถ้าคิดว่าบางเรื่องมันไม่ควร (แต่ผมไม่มีเจตนาจริงๆ)
- ผมเองก็ต้องบอกตรงๆว่าเสียใจเหมือนกันที่ทำไมเพื่อนกันแต่กลับไม่ไว้ใจกันไม่มาพูดกันตรงๆแต่เอาไปสรุปกันเอง จนผมเหมือนเป็น ไอเพื่อนทรยศคิดแทงข้างหลังเพื่อน โดยไม่มีแม้แต่โอกาสอธิบาย ผมคงไม่คิดสั้นขนาดจะไปเอาแฟนเพื่อนมาเป็นแฟนตัวเองหรอกครับ
ทั้งหมดก็เป็นทุกสิ่งที่ผมอยากจะระบายและถามความเห็นของเพื่อนๆในนี้เท่านั้นเอง ถ้าล่วงเกินใครไปต้องขออภัยด้วยครับ
จากเพื่อนสนิท กลายเป็นไอเพื่อนหักหลัง ไอเลวในสายตาคนอื่น
เรื่องมันมีอยู่ว่าตัวผมเองก็ได้รู้จักเพื่อนคนนึงซึ่งอาจเพิ่งรู้จักกันยังไม่ถึง 1 ปี แต่ด้วยที่เพราะเราเจอกันบ่อยพูดคุยกันบ่อยเลยทำให้ค่อยข้างสนิทกันในระดับที่เรียกว่ามากพอสมควร และอยู่มาวันนึงเพื่อนผมเกิดมีแฟนซึ่งผมเองก็ Ok ยินดีด้วย เพื่อนผมก็คบกับแฟนได้ประมาณ 3 เดือนเริ่มมีการทะเราะกันซึ่งผมเองดูเพื่อนผมออกว่ามันก็ไม่อยากที่จะเลิกกับแฟนมัน ผมจึงเริ่มทัก facebook ไปหาแฟนเพื่อนและต่อมาก็ add line และคุยทาง line ซึ่งผมเองก็พยายามพูดให้แฟนเพื่อนผมกลับมาคบกับเพื่อนผมเพราะผมสงสารเพื่อนและดูออกว่าเพื่อนผมเองก็ไม่อยากเลิกกับแฟน หลังจากคุยได้ประมาณ 2 วันแฟนเพื่อนก็กลับมาคบกับเพื่อนผมเหมือนเดิม แต่ด้วยความที่แฟนเพื่อนเคยปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนผมก็มักจะ line มาขอคำปรึกษาอยู่เสมอและมีนัด
กันออกไปคุยกันบ้าง ตามร้านกาแฟหรือร้านอาหารตามห้าง (ขอยืนยันว่าทุกครั้งที่คุยทั้ง line และต่อหน้าจะมีแต่เรื่องเพื่อนผมเท่านั้นไม่มีเรื่องอื่นเลย) ทำให้เราสนิทกันแต่ตัวผมเองไม่เคยคิดเกินเลยแล้วผมก็มั่นใจว่าแฟนเพื่อนผมก็ไม่คิดอะไร (ลืมบอกว่าผมเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งแฟนผมก็รับรู้ที่แฟนเพื่อน
มาปรึกษา)
ต่อมาเพื่อนผมกลับแฟนก็เหมือนจะเลิกกันเป็นครั้งที่ 2 (หลังจากครั้งแรกประมาณ 1 เดือน) จำได้ว่าวันนั้นแฟนเพื่อนโทรมาแล้ว
ร้องไห้ไม่หยุดประมาณว่าคงเสียใจมากๆ ไอเราก็เป็นห่วงเพราะเขาบอกทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลยด้วยความที่เป็นวันหยุดของเราอยู่แล้วคอนโดแฟนเพื่อนก็ไม่ได้ไกลอะไรเราเลยอาสาซื้อข้าวเข้าไปให้ พอไปถึงแฟนเพื่อนก็ลงมาแล้วเราก็นั่งคุยกันบริเวณด้านล่างของคอนโดได้ประมาณ 1 ชั่วโมงแล้วฝนก็ตกซึ่งผมเองก็จะขอตัวกลับแต่แฟนเพื่อนบอกให้คุยเป็นเพื่อนก่อนเพราะอยากปรึกษาเรื่องเพื่อนผม เขาก็ชวนขึ้นไปคุยต่อที่ห้องของเขาผมก็ ok เพราะไม่ได้คิดอะไรมากมายอยู่แล้ว ผมและแฟนเพื่อนก็ขึ้นไปคุยกันต่อที่ห้องแฟนเพื่อนเราคุยกันตั้งแต่ประมาณ 2 ทุ่มถึงตี 1 ได้ซึ่งผมนั่งที่โต๊ะกินข้าวแฟนเพื่อนนั่งที่โซฟา(ยืนยันคำเดิมว่าคุยแต่เรื่องเพื่อนผม และผมไม่เคยยุให้ทั้งคู่เลิกกันแม้แต่ครั้งเดียว) พอผมเห็นว่าแฟนเพื่อนเริ่มง่วงแล้วผมเลยบอกให้เขาไปนอนที่เตียงดีกว่าเด๋วผมกลับแล้วเพราะดึกมาก แต่แฟนเพื่อนผมก็บอกให้ค้างที่ห้องก็ได้ไม่เป็นไรเพราะดึกมากแล้วและวันนั้นผมเองก็นั่งแท็กซี่ไปไม่ได้ขับรถไปเอง(เขาคงเป็นห่วงเพราะเห็นว่าดึกแล้ว) แต่ด้วยความเกรงใจและกลัวน่าเกียจผมเลยบอกไม่เป็นไรและขอตัวนั่งแท็กซี่กลับบ้านทันที
หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์เพื่อนผมก็กลับมาคบกับแฟนเป็นครั้งที่ 2 (ระหว่างนั้นแฟนเพื่อนก็ line มาปรึกษาผมอยู่เรื่อยๆ) ผมก็ให้คำปรึกษาเท่าที่พอให้ได้โดยที่คิดแต่ว่าไม่อยากให้ต้องเลิกกัน และจุดสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับ หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ซึ่งตัวผมเองทะเราะกับแฟน(ซึ่งผมพักอยู่กับแฟน)และด้วยความโมโหแฟนผมไล่ผมออกจากบ้านซึ่งผมเองก็โมโหเลยออกมานั่งอยู่ในรถเพราะไม่มีที่ไปเวลาตอนนั้นประมาณตี 3 วันนั้นเป็นวันเสาร์ซึ่งตอนแรกผมกะว่าจะนอนในรถแล้วเช้าค่อยขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแต่ด้วยความที่คิดว่าจะเช้าอยู่แล้วงั้นลองโทรหาแฟนเพื่อนดีกว่าขอไปอาศัยนอนที่คอนโดแฟนเพื่อนซักไม่กี่ชั่วโมงเช้าค่อยขับรถกลับต่างจังหวัด(อาจเพราะเริ่มสนิทและผมเห็นว่าวันนั้นแฟนเพื่อนก็ชวนผมค้าง เลยคิดว่าคงไม่เป็นไรเพราะผมก็นอนโซฟาได้ให้แฟนเพื่อนนอนที่เตียงไป) แต่พอโทรไปหาแฟนเพื่อนประมาณตี 3 แฟนเพื่อนบอกไม่สะดวกเด๋วมีน้องมาค้างด้วยมาจากต่างจังหวัด ผมก็ ok ครับไม่เป็นไรเพราะไม่สะดวกคืนนั้นเลยขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัด)
หลังจากนั้นเพื่อนผมกับแฟนก็เลิกกันเป็นครั้งที่ 3 โดยที่ไม่ติดต่อกันเลยประมาณ 1 เดือน ระหว่างนั้นแฟนเพื่อนผมก็เริ่มมีคนมาจีบบ้างแล้วก็มักจะ line หรือโทรมาปรึกษาอยู่บ่อยๆ ซึ่งผมก็เห็นว่าเป็นน้องคนนึงก็ให้คำปรึกษาอยู่เรื่อยๆ
แล้วอยู่ๆวันนึงแฟนเพื่อนก็โทรมาหาบอกว่าเพื่อนผมไปง้อไปหาที่คอนโด เขาก็ปรึกษาว่าจะเอายังไงดีจะกลับไปคบดีมั้ย ซึ่งผมเองก็บอกให้ลองให้โอกาสเพื่อนผมอีกซักครั้งประมาณนั้น หลังจากนั้นเพื่อนผมก็กลับมาคบกับแฟนอีกเป็นครั้งที่ 3 และหลังจากนั้นแฟนเพื่อนผมกับผมก็ไม่ค่อยได้คุยกัน อาจเป็นเพราะคงมีความสุขกันดีไม่มีปัญหากัน ผมเองก็ใช้ชีวิตแบบปกติเหมือนเดิม
แต่แล้วอยู่ๆมาหลังจากเพื่อนผมกลับมาคบกับแฟนผมได้ประมาณ 2 อาทิตย์ เพื่อนผมมีทีท่าแปลกไปกับผม จากที่มีอะไรจะโทรหามา
ปรึกษาหรือถามนู่นนี่นั่นไปไหนมาไหนกันบ่อยก็ไม่มีและเริ่มมีการโพสสเตตัสแปลกๆใน facebook แต่ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไร จนเริ่มมีคนมาเกริ่นๆว่ามีอะไรกันรึป่าวระหว่างผมกับเพื่อนเพราะเห็นแปลกไป ซึ่งผมเองเริ่มดูออกแล้วว่าคนที่มาทักผมเหมือนรู้อะไรมาแต่ไม่บอกผม จนในที่สุดก็มีคนมาถามผมว่า
"ขอไปนอนห้อง...ชื่อแฟนเพื่อน...หรือป่าว" ไอเราก็ งง นิดหน่อย แต่ก็ตอบไปว่าใช่แล้วก็อธิบายสิ่งต่างๆให้คนนั้นฟังว่าเรื่องเป็นมายังไง
สิ่งที่ผมเสียใจมากที่สุดตอนนี้คือ "เพื่อนที่ผมแคร์ความรู้สึกมากๆ กลับคิดว่าผมไปตีท้ายครัวเขา ไปขอนอนกับแฟนเขา" ซึ่งผมสาบานว่าไม่เคยมีอยู่ในหัวเลยแม้ติดนิดเดียว มีแต่หวังดี อยากให้กลับมาคบกัน
และอีกอย่างที่ผมสงสัยคือเรื่องนี้มีผมกับแฟนเพื่อนที่รู้ แล้วเรื่องมันหลุดออกมาได้ยังไงให้เดาก็
1.แฟนเพื่อนไปเล่าเอง (เขาต้องการอะไรถ้าทำแบบนี้)
2.แฟนเพื่อนไปเล่าให้คนอื่นฟังแล้วคนอื่นมาเล่าให้เพื่อนผมฟัง (อันนี้ก็เพื่ออะไร)
3.เพื่อนผมรู้เอง (อันนี้ไม่น่าใช่เพราะหลังจากที่เขากลับมาคบกันครั้งที่ 3 มา 2 อาทิตย์ถึงมีเรื่องนี้)
ผมควรจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้เพราะตอนนี้เพื่อนผมแทบไม่คุยกับผม พอเจอกันทำเหมือนผมไม่อยู่ ณ ตรงนั้น
1.โทรไปคุยกับเพื่อนและเล่าเรื่องราวทั้งหมดแบบตรงๆ (แต่ถ้าแฟนเขาเป็นคนเล่าให้ฟังล่ะเขาจะเชื่อใคร ผมหรือแฟนเขา)
2.เฉยๆไป เพราะเราไม่ได้ทำอะไรจริงๆ
3.โทรไปคุยกับแฟนเพื่อนให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น (แล้วตอนนี้เขาอยู่ด้วยกันผมโทรไปอีกเพื่อนผมมันจะคิดไปใหญ่มั้ย)
คนที่มาเล่าให้ผมฟังส่วนใหญ่เข้าใจผมและบอกว่าให้เฉยๆไปเพราะเราบริสุทธิใจอยู่แล้ว (ซึ่งผมเองก็อึดอัดจนตรงมาระบายในนี้นั่นแหล่ะครับ)
ผมยอมรับนะครับว่ามันอาจจะเป็นการไม่ควรที่ผมขึ้นไปที่คอนโดแฟนเพื่อนหรือโทรไปขออาศัย แต่ผมไม่เคยมีเจตนาไม่ดีแบบนั้น
- ถ้าเพื่อนผมมีโอกาสได้มาอ่านผมอยากจะบอกว่า "ขอโทษ" ถ้าคิดว่าบางเรื่องมันไม่ควร (แต่ผมไม่มีเจตนาจริงๆ)
- ผมเองก็ต้องบอกตรงๆว่าเสียใจเหมือนกันที่ทำไมเพื่อนกันแต่กลับไม่ไว้ใจกันไม่มาพูดกันตรงๆแต่เอาไปสรุปกันเอง จนผมเหมือนเป็น ไอเพื่อนทรยศคิดแทงข้างหลังเพื่อน โดยไม่มีแม้แต่โอกาสอธิบาย ผมคงไม่คิดสั้นขนาดจะไปเอาแฟนเพื่อนมาเป็นแฟนตัวเองหรอกครับ
ทั้งหมดก็เป็นทุกสิ่งที่ผมอยากจะระบายและถามความเห็นของเพื่อนๆในนี้เท่านั้นเอง ถ้าล่วงเกินใครไปต้องขออภัยด้วยครับ