แรกๆก่อนเพื่อนคบกับแฟนของเขาปัจจุบัน ช่วงคุยๆ เพื่อนเป็นคนนัดเราค่ะกินข้าวหลังเลิกงานเราก็รีบๆเร่งให้เสร็จ พอใกล้เวลาจะเลิกอีกไม่กี่นาที ตอนนั้นประมาณ5ทุ่มกว่าๆ เพื่อนบอกว่าไปกินข้าวกับคนคุย(แฟนปัจจุบัน) เราเลยโกรธค่ะเลยนอย เพื่อนก็บอกงั้นเดี๋ยวให้คนคุยเพื่อนกลับไป เราก็บอกว่างั้นไม่เป็นไร เราเข้าใจ ตั้งแต่นั้นมาหลังจากเพื่อนคบกับแฟนเราเจอจนนับไม่ได้เลยค่ะ เจอบ่อยมาก คือมันหลายครั้งมาก ไม่ว่าจะนัดกันไปซักผ้า เพื่อนก็จะอ้างนู่นนี่ตลอด เพราะไปกับแฟนเลยมาไม่ตรงเวลา หรือหลังเลิกงานของเพื่อนส่วนใหญ่นัดกินข้าวกันดิบดี คือแฟนเขาเอาแน่เอานอนไม่ได้ค่ะ บางวันมารับบ้างไม่มารับบ้าง แต่ทุกครั้งเพื่อนไม่เคยปฏิเสธแฟนเลย เบี้ยวนัดเราตลอด จนเราทนไม่ไหวเพราะเจอบ่อยมากๆ แล้วก็ชอบผิดคำพูดค่ะ เหมือนรับปากหรือพูดอะไรไปแล้วทำไม่ได้ จนเราคุยกับเพื่อนตรงๆคุยเรื่องนี้กันสองสามครั้ง สุดท้ายเราก็ยังเจออยู่ เรารู้สึกเราโดนทิ้งตลอดเลยค่ะ ทั้งๆที่เราบอกความรู้สึกหรือคุยกับเขาไปแล้ว เราบอดว่าเราต้องเข้าใจเขาทุกครั้งเลยหรอ เพราะเราพยายามเข้าใจเขา จนตอนนี้เราไม่พูดคุยเรื่องนัดเรื่องจะกินข้าวหรือหลังเลิกงานว่าเขาจะกลับห้องมั้ย (เราเป็นรูมเมทกันนะคะ)  ทุกๆครั้งแทบจะทุกครั้งจะมีเรื่องแฟนเพื่อนมาเอี่ยวตลอดเลยค่ะ บางทีก็รู้สึกว่าเราเป็นอะไรสำหรับเพื่อน มันน้อยใจค่ะ ไม่ผิดที่เพื่อนจะเลือกแฟน แต่บางครั้งเราว่าก็หยวนๆกันได้ หรือไม่เกี่ยวกับแฟนก็มีอย่างเช่นเขาเป็นคนนัดเราเล่นสงกรานต์ แต่พอถึงเวลาจริงเขาไปกับคนอื่น คือเหมือนว่าคุยกันว่าจะไปที่นี่ๆนะสงกรานต์ สรุปก็เที่ยวทุกคืนไม่รอไปเที่ยวกับเราเลยค่ะ คือปล่อยเคว้ง มันแบบเยอะๆมาก  วันเกิดเพื่อน เพื่อนเราบอกจะไม่ไปไหนค่ะ กลัวมีเคราะห์ เขาบอกจะนอนห้อง แล้วก็จะนัดทำนู่นนี่ด้วยกันหลังเลิกงาน เราก็รอเขา เรารอเขาแทบทุกครั้ง เข้าใจความรู้สึกคนรอมั้ย55555  พอใกล้ถึงเวลาละโดนเบี้ยว หรือถึงเวลาแล้วละโดนเบี้ยว  สรุปก็ไปกับแฟนอีกแล้ว🥲  เราทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ คือแบบบอกไม่ถูกอะ