ผมอายุ 22 เป็นซึมเศร้าเสียใจ+เลิกยาด้วยกับเรื่องราวที่ผ่านมา เพราะเลิกกับเเฟนที่คบมา 7 ปี  ไม่กล้าไว้ใจใครอีกเลย ไม่กล้าพูดความจริงด้วย กลัวไปหมด เเต่ก็พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น พยายามปรับความคิด มันไม่ได้เกี่ยวกับยาเลย ส่วนตัวผมคิดว่า มันเป็นที่ความคิดมากกว่า ตอนผมติดยาก็คบกับเเฟนได้ ทำงานได้ปกติ เเต่ผมก็ไม่ได้สนใจเเฟนเหมือนกัน ขนาดตอนนี่ผมพิมยังรุ้สึกสับสันกับตัวเองอยู่เลย รุ้นะว่าพิมสับสัน เเต่ก็พยายามหาที่ระบาย ผมเหนื่อยนะ ผมต้องทำงาน ด้วย ต้องดูเเลสุขภาพจิตด้วย ปรับความคิด อีโก้มาก ทำทีเดียวทุกอย่าง  เหนื่อยเหลือเกิน ผมอยากตายนะ เเต่ยังตายไม่ได้ 555 ต้องอยู่ต่อ โครตท้อ เเต่ก็จะสู้ เพราะมีเพื่อน พี่น้องอยู่ เเต่ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ใครฟังเลย เพราะไม่มั่นใจ ไม่กล้าพูด สูญเสียทุกอย่าง เเต่ก็จะพยายามทำทุกวันครับ ผมสับสันนะ เเต่ช่างเเม่งมัน ปล่อยให้เเม่งสับสนนี้ละ ทุกวันนี้ จะมาระบายในพันทิปเอา จะระบายให้หายเลย งานผมก้มี   ตอนนี้รุ้สึกดาวก้จริง เเต่ก้หาที่ระบาย หาอะไรทำไปเรื่อย หาทางเลือกใหม่ มีทางเลือกใหม่ จะไม่ยึดติดกับใครเเล้ว ถ้าอะไรที่มันดีกว่า ก็จะไป จะเปลี่ยนตัวเอง ส่วนเรื่องยาเสพติด ใจผมก็ยังมองว่ามันเป็นเพื่อนนะ ยาเสพติด ผมก้เอาเเค่ ยาเเก้ไอ กับกัญชา ตอนนี้พักก่อน รอทุกอย่างดีขึ้น ก้จะกลับไปใช้มั่ง ไม่รุ้เหมือนกัน ขนาดพิมยังสับสันอะ ผมมีเพื่อนอยุ่ข้างๆนะ เเต่ไม่กล้าบอก