ช่วยผมที
แก้ไข
ผมก็ไม่รู้ ว่าผมเป็นอะไร ผมเป็นตนเฮฮาสนุกสนานน่ะ ในสายตาคนรอบข้าง มีเเพื่อนบอกว่า อยากเป็นว่ะ ไม่ต้องเครียดอะไรเลย สนุกได้ทั้งวัน
ทั้งที่ผมเป็นคนอ่อนไหวง่าย อะไรนิดหน่อยผมก็เก็บไปคิดเป็นเรื่องใหญ่ แต่ก็ไม่อยากเเสดง ออกให้คนรอบข้างไม่สบายใจ เป็นแบบนี้มา 6-7 ปีเเล้วครับ
ผมไม่รุ้จะพิมอะไรมาก มีใครเข้าใจผมบ้างครับ
ผมร้องไห้ไม่บ่อยน่ะ แต่ผมก็เครียดตัวเอง ผมอยากระบายออกมาบ้างสักนิดเถอะครับ
ผมอยากร้อง..
ขนาดพิมยังไม่รุ้เรื่องเลย
ผมจะศึกษา ต่อ มหาวิทยาลัยเเล้ว ผมมารุ้สึกตอนนี้ผมเครียดจริงๆ
ผมควรทำไงดีครับ
พิมไปผมก็จะร้อง
แล้วผมก็ทะเลาะกับแฟนด้วย
เมื่อก่อนผมไม่เป็นแบบนี้ครับ เเต่เดี๋ยวนี้ เจอใครก็ไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อนเเล้วผมเป็นอะไร
ผมไม่เข้าใจตัวเองเลย..